Powikłania przemieszczonych złamań kości piętowej
Journal Title: Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja - Year 2007, Vol 9, Issue 2
Abstract
StreszczenieWprowadzenie: złamanie kości piętowej (KP) jest najczęstszym złamaniem w obrębie stępu, przy czym większość jest wynikiem urazu o dużej energii kinetycznej powodującego znaczące rozfragmentowanie kości z uszkodzeniem jej powierzchni stawowej tylnej. Pozostawienie złamania przemieszczonym lub nieoperacyjne próby poprawy ustawienia odłamów zwykle kończą się niepowodzeniem leczenia z trwałym okaleczeniem. Z drugiej strony leczenie operacyjne nie daje jednoznacznie dobrych rezultatów, a samo w sobie związane jest z ryzykiem dramatycznych powikłań. KP jest strukturą wielofunkcyjną; to podpora, która utrzymuje kość skokową na prawidłowej wysokości, wymuszając jej odpowiednie dla ruchu w stawie skokowym pochylenie, jednocześnie łączy kości tyłostopia w jedną funkcjonalną całość. Odpowiedni kształt utrzymuje drożność tuneli dla sąsiadujących ścięgien oraz mocną dźwignię przenoszącą siłę ścięgna Achillesa [romash]. Materiał i metody: w okresie 3 lat (2002-2005) autorzy leczyli operacyjnie 23 chorych z przemieszczonymi przezstawowymi złamaniami kości piętowych metodą otwartego nastawienia i stabilizacji wewnętrznej. Jednocześnie 12 chorych ze złamaniami przezstawowymi leczono nieoperacyjne lub metodą minimalnie inwazyjną (zamknięta repozycja guza piętowego i stabilizacja drutami Kirschnera). Oceny wyników dokonywano, po co najmniej roku od złamania. Na radiogramach bocznych i zdjęciach w projekcji Brodena poddano analizie kąt Bohlera i Gissana, oraz kształt powierzchni stawowej tylnej kości piętowej. Rezultat czynnościowy oceniano na podstawie skali Creighton-Nebraska. Odnotowano powikłania nieuwzględnione w powyższej skali uwzględniając ich wpływ na czynność stopy. Wyniki: w grupie leczonych otwartą repozycją uzyskano wyraźnie lepsze rezultaty anatomiczne oraz czynnościowe. W grupie leczonych operacyjnie 3 powikłania infekcyjne były związane z zabiegiem, w grupie drugiej 2 takie przypadki związane były ze złamaniami otwartymi. W obu grupach obserwowano przykurcze palców stopy. Jakość nastawienia odłamów w grupie nieoperowanej była zawsze niezadowalająca. Wnioski: 1 - powikłania złamania kości piętowej w sposób istotny pogarszają wynik leczenia, niezależnie od zastosowanej metody. 2 - prawidłowe leczenie oparte na szczegółowej ocenie stopy w pierwszych dniach po urazie umożliwia zmniejszenie liczby powikłań.
Authors and Affiliations
Paweł Grala, Bartosz Mańkowski, Zofia Machyńska-Bućko
Keywords
Related Articles
- EP ID EP56700
- DOI -
- Views 98
- Downloads 0
Usztywnienie stawu skokowego górnego z jednoczasowym wydłużeniem kończyny dolnej za pomocą aparatu Ilizarowa
Wstęp. Pacjenci z zaawansowaną artrozą stawu skokowego lub deformacjami stawu i współistniejącym skróceniem kończyny dolnej stanowią złożony problem terapeutyczny. W artykule przedstawiono leczenie sposobem Ilizarowa jak...
Wskaźnik masy ciała (BMI) a skuteczność <br /> postępowania rehabilitacyjnego w zmianach zwyrodnieniowych stawu kolanowego
Wstęp. Otyłość – główny czynnik ryzyka oraz ból jako podstawowy symptom choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego skłoniły nas do podjęcia badań, których celem jest próba wykazania zależności między wskaźnikiem BMI a wyst...
Analiza czynników rokowniczych lokomocji pacjentów po amputacji goleni dokonanej w przebiegu niedokrwienia miażdżycowego
Wstęp. Celem pracy była analiza możliwości lokomocyjnych pacjentów po jednostronnej amputacji goleni z powodu AO oraz czynników mogących wpływać na osiąganie tych możliwości. Materiał i metody. Badaniem porównawczym obję...
Evaluation of the effectiveness of short-term rehabilitation of women with chronic low back pain using the Oswestry and Roland-Morris Disability Scales
Background: 60-80% of the population experience chronic low back pain at some point in their lives [1], with women suffering more frequently [2]. Low back pain-related ailments lead to long-term or recurrent disability [...
High trochanter location: Natural history or complication following treatment of Perthes' disease?
Background. In Perthes' disease femoral head deformities can be accompanied by high location of the greater trochanter and diminished shaft-neck angle, causing decreased joint stability and diminished hip function. The a...