Sacramentorum sanctitatis tutela w aktualnie obowiązującym kanonicznym prawie karnym (Sakrament Spowiedzi i Święceń Kapłańskich)

Apply

Sacramentorum sanctitatis tutela w aktualnie obowiązującym kanonicznym prawie karnym (Sakrament Spowiedzi i Święceń Kapłańskich)

Journal Title: Sympozjum - Year 2017, Vol 32, Issue 1

Abstract

Papież Jan Paweł II w Motu Proprio Sacramentorum sanctitatis tutela z 30 kwietnia 2001 roku promulgował normy dotyczące najcięższych przestępstw zarezerwowanych dla Kongregacji Nauki Wiary. Tego rodzaju działanie Kościoła, jak wyjaśnił Papież, było spowodowane koniecznością ochrony świętości sakramentów, szczególnie Najświętszej Eucharystii oraz sakramentu pokuty i pojednania, a także utrzymaniem czystości obyczajów w odniesieniu do szóstego przykazania Dekalogu. Kościół, kierujący się duszpasterską troską i mający przed oczyma ostateczny cel własnego prawa, którym jest salus animarum, reaguje w celu zapobiegania jakiegokolwiek naruszenia tak poważnej i delikatnej materii, jaką stanowią sakramenty. Kongregacja Nauki Wiary wydała 18 maja 2001 roku list do wyświęconych i hierarchów Kościoła rzymsko-katolickiego, w którym podaje listę nowych wykroczeń zarezerwowanych dla tejże kongregacji wraz z normami proceduralnymi dotyczącymi poszczególnych przypadków. Dziewięć lat po promulgowaniu norm De gravioribus delictis, wspomniana kongregacja zmodyfikowała je i uaktualniła w celu uproszczenia procedur. Dzięki temu stały się one bardziej efektywne w rozwiązywaniu współczesnych problemów. Zmodyfikowane normy dotyczące przestępstw zarezerwowanych dla Kongregacji Nauki Wiary zostały zaprezentowane papieżowi Benedyktowi XVI, który zaaprobował je 21 maja 2010 roku i zadecydował o ich promulgacji. Normy zawarte w De delictis reservatis są podzielone na dwie części: pierwsza Normae substantiales (art. 1-7) oraz druga (art. 8-31). Pierwsza część opisuje kompetencje Kongregacji Nauki Wiary, przestępstwa należące do kategorii delicta reservata oraz normy dotyczące przepisu actio criminalis w przypadku delicta reservata. Końcowa część definiuje procedury w przypadku delicta reservata, dla których Kongregacja jest Najwyższym Trybunałem Apostolskim. Artykuł analizuje jedynie te przestępstwa zarezerwowane dla Kongregacji Nauki Wiary, które odnoszą się do sakramentu pokuty i pojednania oraz święceń. Należy stwierdzić, iż zarówno istniejące jak i nowe normy dotyczące delicta reservata pokazują wielką troskę Kościoła w celu ochrony tych sakramentów. Z drugiej strony, co wydaje się rzeczą alarmującą, konieczność uaktualnienia norm dotyczących ochrony tychże sakramentów wskazuje na ich względnie częste naruszanie. Na przykład, wprowadzenie „usiłowania wyświęcenia kobiety” do kategorii delicta reservata było konsekwencją potrzeby ochrony natury i znaczenia święceń kapłańskich w czasie, gdy zaczęto kwestionować nauczanie Kościoła w tej materii. W kontekście możliwości naruszenia godności i ważności sprawowania sakramentów, zwłaszcza Eucharystii, pokuty i pojednania oraz święceń, wiedza oraz prawidłowa interpretacja kościelnych norm służących ich ochronie jest niezbędna.

Authors and Affiliations

Dariusz Borek

Keywords

przestępstwa kanoniczne przestępstwa zarezerwowane Kongregacji Nauki Wiary sankcje karne ochrona sakramentów sakramenty – pokuty i pojednania święcenia kapłańskie normy de delictis reservatis 2010 Canonical delicts Delicts reserved to the Congregation for the Doctrine of the Faith Penal sanctions Protection of the sacraments Sacraments – Penance Priestly Ordinations The Norms de delictis reservatis of 2010

Sacramentorum sanctitatis tutela w aktualnie obowiązującym kanonicznym prawie karnym (Sakrament Spowiedzi i Święceń Kapłańskich)

EP ID EP204583
DOI -
Views 69
Downloads 0