Aktywność N-acetylo-β-heksozoaminidazy i jej izoenzymów w tkance nerki, w surowicy krwi i w moczu pacjentów z rakiem nerki
Journal Title: Współczesna Onkologia - Year 2005, Vol 9, Issue 7
Abstract
W Polsce nowotwór nerki, obejmujący 3–4 proc. wszystkich nowotworów złośliwych, stanowi trudny problem diagnostyczny. Rak nerki (najczęstszy nowotwór nerki u dorosłych) jest zwykle diagnozowany, gdy wystąpiły odległe przerzuty. Naciekanie okolicznych tkanek i powstawanie przerzutów zależy od zmian w strukturach oligosacharydowych glikokoniugatów glikokaliksu i substancji międzykomórkowej. W degradacji łańcuchów oligosacharydowych glikokoniugatów biorą udział endo- i egzoglikozydazy. Najbogatszym źródłem egzoglikozydaz w nerce są kanaliki nerkowe, skąd dostają się one do moczu. N-acetylo-β-D-heksozoaminidaza (NAG) to kwaśna egzoglikozydaza lizosomalna odszczepiająca reszty N-acetyloglukozoaminy (GlcNAc) lub N-acetylogalaktozoaminy (GalNAc) z nieredukującego końca łańcuchów oligosacharydowych glikokoniugatów. Jest najaktywniejszą ze znanych egzoglikozydaz. Substratami dla tego enzymu są gangliozydy, glikoproteiny i łańcuchy glikozoaminoglikanowe proteoglikanów, tj. siarczan chondroityny, kwas hialuronowy, siarczan dermatynu i siarczan keratanu. N-acetylo-β-D-heksozoaminidaza jest glikoproteiną zbudowaną z łańcuchów polipeptydowych α i β. Izoenzym A ma budowę αβ, izoenzym B – ββ. Celem naszej pracy było oznaczenie aktywności N-acetylo-β-heksozoaminidazy i jej izoenzymów A i B w tkance nerki metodą kolorymetryczną w surowicy krwi i oraz N-acetylo-β-heksozoamindazy w moczu. Najniższe aktywności N-ace-tylo-β-heksozoaminidazy i jej izoenzymów stwierdziliśmy w tkance nowotworowej, istotnie większe w obszarze przejściowym, a największą w tkance zdrowej. Nasze wyniki sugerują, że proces nowotworowy powoduje zwiększone wydalanie N-acetylo-β-heksozoaminidazy do moczu. Pochodzenie guza nerki z komórek nabłonkowych proksymalnych cewek krętych czyni oznaczanie poziomu aktywności N-acetylo-β-D-heksozoaminidazy (NAG) w tkance i moczu szczególnie przydatną metodą diagnostyki tego nowotworu.
Authors and Affiliations
Małgorzata Borzym-Kluczyk, Barbara Darewicz, Sławomir Szajda, Marian Sulik, Krzysztof Zwierz
Keywords
Related Articles
- EP ID EP112731
- DOI -
- Views 72
- Downloads 0
Sprawozdanie z 17th International Symposium Supportive Care in Cancer
Zalecenia diagnostyczno-terapeutyczne dla wybranych nowotworów głowy i szyi. Rak jamy ustnej i wargi
Piodermia zgorzelinowa imitująca chorobę Pageta
Przedstawiamy przypadek 72-letniej chorej, u której ze względu na lokalizację owrzodzenia na lewej piersi i początkowo mylnie zinterpretowany obraz histopatologiczny rozpoznano i leczono bezskutecznie przez 9 mies. choro...
Role of microRNA w patogenezie, diagnostyce i terapii nowotworów
This article presents in brief some basic facts regarding biogenesis and physiological function of microRNAs, which are potent regulators of cell proliferation, differentiation, apoptosis, embryogenesis and organogenesis...
Współczesne leczenie raka skóry – dermatologia, chirurgia czy radioterapia?
Raki skóry są najczęściej występującymi nowotworami złośliwymi. Stanowią istotny problem kliniczny ze względu na częstość oraz poważne defekty kosmetyczne, które wywołują, gdy nie są leczone, pogarszając tym samym jakość...