Cura e formazione delle vocazioni sacerdotali adulte
Journal Title: Teologia i Człowiek - Year 2015, Vol 30, Issue 2
Abstract
Powołania kapłańskie odkrywane w dojrzałym wieku – troska o nie i ich formacja W historii Kościoła fenomen powołań kapłańskich odkrywanych w dojrzałym wieku był zawsze obecny. Stanowił on jeden z bardzo ważnych „znaków czasu”, zarówno ze względu na duże znaczenie, jakie zyskał w wielu kościołach lokalnych, jak również ze względu na różnorodne nowe problemy, które spowodował. Z jednej strony, powołania te były pozytywnie oceniane jako przejaw owocności apostolstwa powołaniowego i jako w pewnym stopniu środek zaradczy na znaczący spadek powołań „klasycznych” („normalnych”), wywodzących się w większości ze szkół średnich o profilu humanistycznym. Z drugiej strony powołania kapłańskie odkrywane w dojrzałym wieku przyczyniły się do powstania wielu problemów o charakterze pedagogicznym, dyscyplinarnym i strukturalnym, dotyczących tożsamości kapłaństwa służebnego oraz przygotowania do niego. Różne doświadczenia kościołów lokalnych pokazują, iż biskupi i ci wszyscy, którym leżało na sercu dobro tych powołań, nie szczędzili sił, aby je promować i zagwarantować im właściwą formację. W sposób szczególny dbano, aby kandydaci mogli dogłębnie rozeznać autentyczność powołania do kapłaństwa oraz aby zapewnić im solidną formację duchową i intelektualną. Troszczono się też, aby formacja powołań kapłańskich odkrywanych w dojrzałym wieku była oparta na wizji kapłaństwa służebnego zgodnej z obowiązującą doktryną Kościoła oraz by różniła się od formacji diakonów stałych i osób świeckich zaangażowanych w duszpasterstwie. Ponadto w formacji wielką uwagę poświęcano zachowaniu jedności kapłaństwa służebnego. Istniało bowiem realne niebezpieczeństwo stworzenia dwóch rodzajów kapłanów, różniących się między sobą poziomem przygotowania oraz sposobem rozumienia i przeżywania celibatu.
Authors and Affiliations
Ryszard Selejdak
Keywords
Related Articles
- EP ID EP407075
- DOI 10.12775/TiCz.2015.020
- Views 58
- Downloads 0
Józefa Tischnera koncepcja „Ja aksjologicznego”
Autor podejmuje temat „Ja-aksjologicznego” w filozofii dramatu Józefa Tischnera poszukując odpowiedzi na pytanie: dlaczego wartości? Ponieważ człowiek żyje w świecie wartości. Przestrzeń życia człowieka przenika jakiś ak...
Mariofania. Rola Maryi w dialogu międzyreligijnym
W artykule jest poruszony problem postaci Maryi i jej roli w dialogu międzyreligijnym w kontekście religii Dalekiego Wschodu. Odwołując się do koncepcji dialogu międzyreligijnego Raimundo Panikkara, próbuje się wskazać n...
Serce bardziej niż rozum – romantyczny postmodernizm jako wyzwanie duszpasterskie
Artykuł rozpoczyna się od opisu dwóch centrów decyzyjnych w człowieku: emocji i intelektu (określonych tu jako serce i rozum). Następnie opisuje proces zmian w kulturze i filozofii skutkujący zmianą postrzegania czynnikó...
Ignacy Dec, Siejba słowa, t. 31: Kościół naszym domem, cz. III, ss. 360; t. 32: Kościół naszym domem, cz. IV, Świdnica 2014, ss. 312
Recenzja książki
Ks. Antoni Nadbrzeżny, Sakrament wyzwolenia. Zbawcze posłannictwo Kościoła w posoborowej teologii holenderskiej, Lublin, Wydawnictwo KUL, 2013, ss. 274
Recenzja książki