CZĘSTOŚĆ OKRESÓW NORMALNYCH I ANORMALNYCH SUM OPADÓW ATMOSFERYCZNYCH W LĘBORKU W LATACH 1861-2000
Journal Title: Baltic Coastal Zone - Year 2008, Vol 12, Issue 1
Abstract
Przeprowadzono ocenę częstości pojawiania się okresów przeciętnych, suchych i wilgot-nych dla miesięcy, pór roku, półroczy i roku. Ponadto, zestawienie danych ze 140 lat (1861- -2000) daje możliwość sprawdzenia, w jaki sposób układały się lata nadmiernie wilgotne i nadmiernie suche. W opracowaniu przyjęto klasyfikację Z. Kaczorowskiej (1962). Na podstawie przeprowadzonej analizy udowodniono, że w okresie 1861-2000 częściej występowały lata, półrocza, pory roku i miesiące nadmiernie suche niż nadmiernie wilgotne. W przypadku sum rocznych nie wystąpiły lata skrajnie suche i skrajnie wilgotne, a częstość lat nadmiernie suchych była o 4% większa niż nadmiernie wilgotnych. W półroczu ciepłym również nie wystąpiły lata skrajnie suche, ale pojawiły się lata skrajnie wilgotne. W półroczu chłodnym różnice były większe – wystąpił 1 rok skrajnie suchy i 5 lat skrajnie wilgotnych. Z porównania pór roku wynika, że najwięcej przeciętnych lat wystąpiło – latem, nadmiernie suchych – wiosną i nadmiernie wilgotnych – zimą. Sumy miesięczne charakteryzowały się zmniejszeniem częstości przeciętnych miesięcy i wzrostem skrajnie suchych oraz skrajnie wilgotnych. Najwięcej miesięcy skrajnie suchych wystąpiło w marcu, kwietniu i październi-ku, natomiast skrajnie wilgotnych – w czerwcu, sierpniu, wrześniu, listopadzie i grudniu. Największe wahania względem średniej wieloletniej wystąpiły w październiku (3-329%). Określenie czasu trwania okresów przeciętnych, suchych i wilgotnych potwierdza bardzo dużą zmienność występujących po sobie okresów z nadmiarem lub niedoborem opadów: – najdłuższe okresy trwały 7 lat i wystąpiły 3 razy w miesiącach nadmiernie suchych (styczeń, marzec, listopad) oraz 1 raz wiosną, która była nadmiernie wilgotna, – na ogół okresy nadmiernie suche trwały dłużej niż nadmiernie wilgotne, – bardzo krótko trwały okresy przeciętne. Tylko w lipcu wystąpił okres sześcioletni (1890-1895), w styczniu i sierpniu najdłuższe okresy trwały 3 lata, w pozostałych miesiącach 2 lata, wyjątek stanowi wrzesień, w którym okres nie był dłuższy niż rok.
Authors and Affiliations
Małgorzata Kirschenstein, Dariusz Baranowski
Keywords
Related Articles
- EP ID EP140151
- DOI -
- Views 122
- Downloads 0
IRON AND MANGANESE REMOVAL USING OXYGENATION AND FILTRATION METHOD ON AN EXAMPLE OF ARKONKA UNDERGROUND WATER INTAKE
Test was done on Arkonka underground water intake. To perform it, it was constructed the model station composed of the closed gravity filter, oxygen supply system, water supply system and a mixer. For needs of the experi...
MONUMENTAL PARKS IN THE SOUTHERN PART OF KRAJNA
This paper presents results of field studies in historical former manor park of the Krajna Region which were made during two vegetation seasons, in 2013 and 2014. The studies covered eight monumental manor parks located...
PROBLEMY METAPLANTACJI GATUNKÓW CHRONIONYCH NA PRZYKŁADZIE MIKOŁAJKA NADMORSKIEGO (ERYNGIUM MARITIMUM L.) I KRUSZCZYKA RDZAWOCZERWONEGO (EPIPACTIS ATRORUBENS (HOFFM.) BESSER)
Rozwój gospodarczy i związana z tym nasilająca się antropopresja powodują istotne przekształcenia środowiska przyrodniczego na różnych poziomach jego organizacji: ekosystemalnym, biocenotycznym i gatunkowym. Zgodnie z ob...
VASCULAR FLORA OF THE LĘBORK CLAYS EXCAVATIONS IN THE ŁEBA-REDA MARGINAL STREAM VALLEY (N POLAND)
This paper presents results of research vascular flora at the area of the excavation of the Lębork clays was conducted in the period 2014-2016. 227 species of vascular plants were found at five distinct microhabitats: he...
CZY WIELOSZCZET PYGOSPIO ELEGANS CLAPAREDE (SPIONIDAE) NAPRAWDĘ ŻYWI SIĘ MATERIAŁEM ZGROMADZONYM W OSADACH?
Analizowano zawartość przewodu pokarmowego[i] Pygospio elegans[/i] Claparede (Spionidae) żyjącego w polskiej strefie przybrzeżnej Bałtyku. Jelita [i]P. elegans[/i] zawierały prawie wyłącznie (89-100%) piasek i szczątki o...