Imperatyw pedagogiczny jako element strategii wychowawczej
Journal Title: Studia Paedagogica Ignatiana. Rocznik Wydziału Pedagogicznego Akademii Ignatianum w Krakowie - Year 2017, Vol 20, Issue 2
Abstract
Artykuł ma na celu ukazanie różnic pomiędzy kategoriami pedagogicznymi rygoryzmu i liberalizmu wychowawczego, określić treść i zakres znaczeniowy tych pojęć oraz uzasadnić ich miejsce w strategiach wychowawczych oraz w ich różnych typach. Stąd posłużono się w artykule syntetycznym ujęciem historycznym, które ma w sposób jak najbardziej lapidarny ukazać rozwój myśli dotyczącej przymusu i swobody w wychowaniu, a zwłaszcza przejawów praktyki w tym zakresie od starożytności aż po czasy nowożytne. Przeprowadzono także analizę dwóch sprzecznych koncepcji pedagogicznych, które ujmuje się w relacji homo educandus vs homo non educandus. Koncepcje te w różny sposób odwołują się do takiej kategorii, jak wolność pedagogiczna i określają jej znaczenie w praktyce wychowawczej. Takie podejście umożliwiło przeprowadzenie typologizacji dwóch strategii wychowawczych, które ujęto w dwie kategorie: strategii autokratycznej i strategii formacyjnej. W każdej z nich pojawia się problem odwoływania się do wybranych imperatywów pedagogicznych, które zostały szczegółowo opisane. Do nich zaliczono: posłuszeństwo, dyscyplinę, karność, odpowiedzialność oraz sumienność. Ukazano także ich związek z procesem kształtowania w postawach wychowanków sprawności, zwłaszcza sprawności moralnych, które należy pojmować jako element rezultatu procesu wychowawczego. Imperatywy pedagogiczne, do których odwołują się wychowujący, mogą świadczyć o poziomie świadomości wychowawczej i kulturze pedagogicznej tych, którzy przyjmują na siebie odpowiedzialność za wychowanie młodzieży. Rolą imperatywów pedagogicznych jest wspomaganie wychowanków w ich osobistym i społecznym rozwoju.
Authors and Affiliations
Andrzej Michał De Tchorzewski
Bilingual Education of Future Social Pedagogues as a Guarantee of Their Professional Mobility
In this article the bilingual education of future social pedagogues is presented. It is based on general and special educational principles, general didactic and innovative forms of training, the latest and classical tea...
Edukacja jako osobista podróż. Wyprawa ku Jungowskiemu pojęciu indywiduacji
Po sześciu miesiącach Jungowskich szkoleń w Zurychu zadanie mówienia o „indywiduacji” wciąż pozostaje dla mnie kłopotliwym wyzwaniem. W swym artykule, bardziej niż na usiłowaniu rekapitulacji Jungowskiej teorii indywidua...
Religion, Cognition, Spirituality in Education
In this article we assume that empirical knowledge is not the only source of knowledge about the world and the surrounding reality for pedagogy. There is an increasing opposition to the unilateral assignment of cognitive...
Aktywność turystyczna podkarpackiej młodzieży jako źródło wspomagania jej rozwoju osobowego
Turystyka należy do tych form aktywności ludzkiej, które mają szczególne znaczenie dla rozwoju osobowości, samokształcenia i przygotowania człowieka do pełnienia różnorodnych społecznych ról, funkcji i zadań. Jak żadna i...
Młodzi o edukacji. Studenci Akademii Pedagogiki Specjalnej w Warszawie wobec wybranych postulatów partyjnych
W artykule zaprezentowano wyniki badań własnych przeprowadzonych wśród studentów Akademii Pedagogiki Specjalnej im. Marii Grzegorzewskiej w Warszawie za pomocą autorskiego kwestionariusza ankiety. Badaniem objęto 506 stu...