Keratokonuslu Gözlerde Kornea Endotel Hücre Yoğunluğunun Korneal Tomografik Parametrelerle Korelasyonu
Journal Title: TÜRK OFTALMOLOJİ DERGİSİ - Year 2017, Vol 47, Issue 5
Abstract
Amaç: Keratokonuslu gözlerde hastalığın evrelerine göre kornea endotel hücre yoğunluğundaki (EHY) değişiklikleri incelemek ve kornea tomografik parametrelerle olan korelasyonu araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya keratokonus tanısı konulan 206 hasta dahil edildi. Kornea topografisi dönen Scheimpflug kamera ve Plasido disk topografinin kombine olarak kullanıldığı Sirius cihazı (CSO, İtalya) ile yapıldı. Otomatik endotel analizi Confoscan-4 (NIDEK, Japonya) cihazının non-kontak endotelyal mikroskop modülü ile yapıldı (20x prob). Gözler dik meridyendeki keratometrik değerlere göre evrelere ayrıldı (hafif K2 <45 D; orta 45-52 D; ağır >52 D) ve en ince kornea kalınlıklarına (EİKK) (<400 μm, 400-450 μm ve >450 μm) göre gruplandırıldı. Gruplara göre tomografik ve endotelyal hücre parametreleri Kruskal-Wallis testi ile karşılaştırıldı ve tomografik parametrelerle endotelyal hücre yoğunluğu arasındaki ilişki Spearman korelasyon testi ile değerlendirildi. Bulgular: Çalışmaya 100 erkek (24,29±7,7 yıl, 11-47 yıl) ve 106 kadının (26,26±7,5 yıl, 13-45 yıl) 391 gözü dahil edildi (p=0,07). Ortalama EHY hafif, orta ve ileri evre keratokonus gruplarında sırasıyla 2628±262 hücre/mm2, 2541,9±260,4 hücre/mm2 ve 2414,6±384,3 hücre/mm2 olarak ölçüldü (p<0,001). Ortalama EHY EİKK <400 µm olan gözlerde (2348±296 hücre/mm2), 400-450 µm (2502±307 hücre/mm2) ve >450 µm (2592,3±277 hücre/mm2) olan gözlere göre istatistiksel olarak anlamlı olarak düşüktü (p<0,001). EHY keratometrik ve elevasyon parametreleriyle negatif, kornea kalınlığıyla pozitif korelasyon göstermekteydi (p<0,05). Sonuç: Kornea endotel hücre sayısı keratokonusun progresyonuyla beraber azalma gösterdiği için ileri evre keratokonuslu ve kornea kalınlığı 400 µm olan gözlerde speküler/konfokal mikroskopik inceleme yapılmalıdır.
Authors and Affiliations
Banu Bozkurt, Mevlüt Yılmaz, Ali Meşen, Ümit Kamış, Bengü Ekinci Köktekir, Süleyman Okudan
Current Management and Treatment of Dry Eye Disease
A better understanding of the pathophysiology and etiology of dry eye disease leads to more efficient management and treatment of the disease process. However, there is substantial variation among both clinicians and cou...
Başarılı Şekilde Tedavi Edilmiş Mikrotropik ve Anizometropik Ambliyopik Gözlerde Kontrast Duyarlılık Sonuçları
Amaç: Yeterli kapama tedavisi ile iyileşmiş mikrotropya ve anizometropiye bağlı ambliyopik hastalarda ambliyopik ve sağlam gözlerde kontrast duyarlılık sonuçlarını değerlendirmek. Gereç ve Yöntem: Başarılı şekilde tedavi...
Bilateral Diffüz Lakrimal Bez Tutulumu: Sistemik Sarkoidozun İlk Bulgusu
Sistemik sarkoidozda orbital tutulum nadir görülen bir durum olup, bu yazıda sistemik sarkoidozun ilk bulgusu bilateral dev lakrimal bez tutulumu olan bir olgu bildirilmiştir. Yirmi yaşında kadın hasta 6 aydır devam eden...
Herediter Retina Hastalıklarının Gen Tedavisinde Son Gelişmeler
Herediter retina distrofileri (HRD) klinik ve genetik açıdan çeşitlilik gösteren retinanın dejeneratif hastalıklar grubudur. Bu hastalıklar gece görme bozukluğu, renk görme bozukluğu, görme alanı kaybı ve total körlükle...
Olfaktör Nöroblastom: Eksternal Oftalmopleji, Proptozis ve Kompresif Optik Nöropati için Nadir Bir Neden
Nazal boşluğun nöroektodermal tümörü olan olfaktör nöroblastom (ONB), nadir görülen ve lokal olarak tahrip edici şekilde orbitayı invaze edebilen lokal agresif bir malignitedir. Bu çalışmada, ONB nedeniyle proptozis, eks...