Kultura wizualna jako dyskursywny element przestrzeni publicznej

Abstract

Często obecność sztuki w przestrzeni publicznej redukowana jest do tzw. sztuki zaangażowanej społecznie. Sprowadza się więc ją do takich zjawisk, jak działania partycypacyjne, happenig, performans uliczny, lub do strategii artystycznych, które problematyzują symbole wizualne funkcjonujące w obszarze publicznej widoczności i fundujące je ideologie. Choć tego typu praktyki artystyczne również są przedmiotem tekstów uwzględnionych w XII tomie „Annales…”, to jego celem jest przede wszystkim wykroczenie poza tę perspektywę i ujęcie sztuki jako szeregu zjawisk kształtujących i kształtowanych przez szeroko rozumianą przestrzeń publiczną na wielu różnych płaszczyznach. Przestrzeń publiczna w proponowanym tutaj ujęciu odnosi się tak samo do fizycznie pojmowanej przestrzeni miejskiej, formowanej przez założenia urbanistyczne wraz z charakteryzującą ją architekturą, jak i do instytucji wystawienniczych, gdzie obserwować można całą panoramę stylistyk, estetyk, symboli i treści stanowiących pochodną różnych postaw światopoglądowych i wartości uznawanych czy też krytykowanych przez twórców. Innym aspektem tej przestrzeni są szeroko rozumiane media: od specjalistycznych i branżowych periodyków poświęconych sztuce po prasę codzienną, radio telewizję i internet. Tak rozumianą przestrzeń publiczną w pewnym zakresie utożsamić można z przestrzenią debaty publicznej. Wśród artykułów zawartych w tomie znajdziemy teksty poświęcone festiwalom fotografii i performansu, które zarówno analizują je pod kątem rozlokowania geograficznego, próbując uchwycić ich specyfikę jako formy wyrazu artystycznego, jak i postrzegają je jako swoisty fenomem socjologiczny o ambiwalentnej naturze – kreujący społeczności, a jednocześnie budujący w nich wewnętrzne hierarchie. Znajdziemy tutaj wypowiedzi poświęcone rewitalizacji przestrzeni miejskiej, czy to przy wykorzystaniu strategii charakterystycznych dla działań partycypacyjnych, czy też dokonywanej niejako „nie wprost” przez artystów tworzących murale i graffiti. To ostatnie medium analizowane jest również w aspekcie jego skuteczności i politycznego potencjału w przestrzeni dotkniętej międzynarodowym konfliktem wojskowym na Ukrainie. Zagadnienie polityczności, rozumianej już nie jako walka o władzę militarną i ustawodawczą, lecz jako subtelne ewokowanie przemocy symbolicznej, podjęte zostało w tekstach dotyczących zachodniego landartu oraz uwikłania twórczości artystycznej – w tym przypadku literackiej – w relacje postkolonialne. Pytania o rolę sztuki jako dyskursywnego narzędzia w społecznym negocjowaniu wartości zadawane są w tekstach poruszających temat rzeźby w przestrzeni publicznej. Analizują one jej rolę w kontekście polityki pamięci, a także propagandy, i podkreślają niejednoznaczną wymowę symboliki propagowanej przez dyskurs polityczny wobec gier podejmowanych – często nieświadomie – zarówno przez twórców, jak i przez odbiorców. Na podobne dwuznaczności w przypadku fotograficznego zapośredniczenia symboliki narodowej wskazuje tekst dotyczący współczesnej recepcji Encyklopedii Benedykta Chmielowskiego, a społeczna negocjacja tożsamości narodowej ukazana zostaje w dyskusji na temat warszawskiej Zachęty, która toczyła się w międzywojniu. Niniejszy numer „Annales…” lokuje więc przestrzeń publiczną w obszarze visual culture studies, stając się interdyscyplinarnym przeglądem relacji pomiędzy obszarem debaty publicznej a jej wizualnymi zapośredniczeniami. Stawia pytania dotyczące różnicy pomiędzy strategiami wizualnymi jako elementem przestrzeni publicznej, który pojawia się w architekturze, fotografii, performansie, rzeźbie, instalacji, działaniach partycypacyjnych, landarcie lub krytyce artystycznej. Opisując całe spektrum strategii, w których uobecnia się potencjał dyskursywny sztuk wizualnych na różnych poziomach debaty publicznej, zebrane teksty analizują, jak w każdym z tych obszarów sztuka stanowi źródło społecznych rezonansów, kształtuje sąsiadujące z nią pola i ulega zewnętrznym wpływom oraz jak debata publiczna staje się konwergencyjnym tyglem, w którym praktyki wypracowane w jednej dziedzinie przejmowane są przez inne.

Authors and Affiliations

Łukasz Białkowski

Keywords

Related Articles

Miłośnicy kontra krytycy i artyści, czyli spory wokół Zachęty
w międzywojennej Polsce

The Society for the Encouragement of Fine Arts was founded in 1860 in order to promote and support young Polish artists and popularize art as an important element of socio-cultural life at a time when Poland did not exis...

Pomiędzy sztuką ludową, propagandą a surrealizmem. Jak widział przestrzeń publiczną Władysław Hasior

The article brings a closer look at examples of Władyslaw Hasior photo-documentary practice of objects in public spaces during communist period in Poland. The text concentrates on the sociological context, which was a ki...

Art, Memory and Angel by Czesław Dźwigaj

The article analyses the process of implementing the idea of commemorating the victims of December 70 in Szczecin. Disputes, discussions and decisions accompanying this monument are doubly symptomatic: they reveal a prob...

Estetyczne aspekty zdeklasowanej architektury przemysłowej

The article covers a matter of aesthetic appreciation of industrial ruins. Depanding on examples coming from Polish background (Silesia region) author follows an idea that an industrial ruins can be a source of a specifi...

Artistic Education and the Artist’s Work: the Way out of Producing Objects

In this article, the changes of the principles of teaching art in the 20th century are discussed. The artist’s path from producing objects to conducting sensory experiences, from producing representations of reality to t...

Download PDF file
  • EP ID EP292216
  • DOI -
  • Views 81
  • Downloads 0

How To Cite

Łukasz Białkowski (2017). Kultura wizualna jako dyskursywny element przestrzeni publicznej. Annales Universitatis Pedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione, 0(243), 3-4. https://www.europub.co.uk/articles/-A-292216