Limfocele – powikłanie urologiczne po przeszczepie nerki
Journal Title: Advances in Hygiene and Experimental Medicine - Year 2013, Vol 67, Issue 0
Abstract
Przeszczep nerki jest najlepszą metodą leczenia nerkozastępczego, zapewniającą pacjentomdłuższe przeżycia i lepszą jakość życia. Na wynik leczenia przeszczepianiem nerki wpływa występowanie powikłań, w tym urologicznych. Jednym z najczęściej występujących jest limfocele.Większość pojawia się podczas kilku tygodni po zabiegu transplantacji, zdarzają się jednak przypadki występowania limfocele w późniejszej obserwacji. Przeważnie nie dają objawów klinicznych i są wykrywane przypadkowo. Jednak gdy limfocele ma duże rozmiary może uciskać na przeszczepioną nerkę, moczowód, pęcherz moczowy lub okoliczne naczynia i pogarszać funkcję przeszczepionego narządu, powodować obrzęk kończyny oraz zakrzepicę naczyń biodrowych. Do powikłań limfocele należą też zakażenia. Przyczyną jego powstania jest gromadzenie się chłonki pochodzącej z uszkodzonych naczyń limfatycznych otaczających naczynia biodrowe lub z naczyń limfatycznych przeszczepianej nerki. Czynnikami predysponującymi są stosowane leczenie immunosupresyjne, w tym inhibitory mTOR, pochodne kwasu mykofenolowego oraz wysokie dawki glikokortykosteroidów. Wystąpieniu limfocele sprzyjają również otyłość, cukrzyca, zaawansowany wiek biorcy, długi czas ciepłego niedokrwienia, epizody ostrego odrzucania i opóźnienie podjęcia funkcji przez przeszczepioną nerkę. Autorzy opisują dostępne obecnie metody leczenia, w tym aspirację i drenaż przezskórny z i bez sklerotyzacji, drenaż z zastosowaniem cewnika Tenckhoffa, a także fenestrację laparoskopową i otwartą. Obecnie za najefektywniejszą, ale także najbezpieczniejszą uważana jest fenestracja laparoskopowa, chociaż istnieją sytuacje kliniczne, w których konieczny jest otwarty zabieg operacyjny.
Authors and Affiliations
Wojciech Krajewski, Radosław Piszczek, Wacław Weyde, Zbigniew Rybak, Janusz Dembowski
Keywords
Related Articles
- EP ID EP66911
- DOI -
- Views 151
- Downloads 0
Rola płytek krwi w zakażeniach
Płytki krwi są kojarzone z ich główną funkcją, tj. utrzymaniem prawidłowego przepływu krwi oraz procesem krzepnięcia, chociaż wiadomo, że wykazują również aktywność biologiczną w innych ważnych procesach, np. w rozwoju n...
Lizozym – występowanie w przyrodzie, właściwości biologiczne i możliwości zastosowań
Lizozym to białko występujące u zwierząt, roślin, bakterii i wirusów. Znaleźć je można m.in. w ziarnach neutrofilów, makrofagów, a także w surowicy, ślinie, mleku, miodzie i w białku jaja kurzego. Enzym działa hydrolityc...
Autofagia w niedokrwieniu mózgu
Autofagia jest wewnątrzkomórkowym procesem degradacji makrocząsteczek i organelli komórkowych odgrywającym ważną rolę w utrzymaniu homeostazy oraz odpowiedzi na wiele bodźców uszkadzających. W ciągu ostatnich kilku lat p...
The role of selected molecular pathways in the pathogenesis of ovarian teratomas
From the research point of view, –ovarian teratomas, especially mature ones, are an interesting group of germ-cell tumors of the ovary. The WHO classification, which is not simple but includes all tumors that arise from...
Frequency of the use of biological treatment of patients with rheumatoid arthritis and ankylosing spondylitis in Lower Silesia
Background: Rheumatoid arthritis (RA) and ankylosing spondylitis (AS) are chronic connective tissue diseases. Inadequate treatment of RA and AS results in health failure, disability and premature death. In recent years,...