Mezjodens – klasyfikacja, diagnostyka i wskazania do leczenia Przegląd piśmiennictwa
Journal Title: Forum Ortodontyczne - Year 2017, Vol 13, Issue 1
Abstract
Zaburzenia zębowe dotyczące liczby zębów występują pod postacią zmniejszonej (hipodoncja) lub zwiększonej (hiperodoncja) liczby zębów. Zęby dodatkowe (eumorficzne) charakteryzują się prawidłową budową (np. dodatkowe zęby przedtrzonowe). Z kolei zęby nadliczbowe (dysmorficzne) mają nieprawidłową budowę anatomiczną. Najczęściej obserwowanym zębem nadliczbowym jest mezjodens, którego częstość występowania, w zależności od populacji, jest szacowana na od 0,05% do 6,4%. Cel. Celem pracy jest przedstawienie klasyfikacji, diagnostyki, wskazań do podjęcia leczenia chirurgicznego i ortodontycznego oraz możliwych skutków zaniechania leczenia. Materiał i metody. Korzystając z przeglądarek PubMed, Science Direct, Polskiej Bibliografii Lekarskiej i Wiley, dokonano wyboru prac opublikowanych do 2016 roku. Wyszukiwanie piśmiennictwa na ten temat przeprowadzono na podstawie następujących słów kluczowych: mesiodens, teeth inpactions, orthodontic treatment planning. Do analizy zakwalifikowano artykuły opisujące zagadnienia odpowiadające celom pracy. Wnioski. Wyrzynanie zębów siecznych poza łukiem, diastema patologiczna (większa niż 2 mm) lub opóźnione wyrzynanie zębów stałych może sugerować obecność mezjodensu. Diagnostyka kliniczna i radiologiczna (zdjęcia zębowe, pantomograficzne, tomografia komputerowa wiązki stożkowej) umożliwia zaplanowanie leczenia pacjentów z zębami nadliczbowymi. Postępowanie terapeutyczne w przypadku nieprawidłowości zębowych związanych z obecnością mezjodensu zależy od wieku pacjenta, położenia i budowy tego zęba. Zdiagnozowanie i usunięcie mezjodensu we wczesnym uzębieniu mieszanym pozwala na samoistne wyrzynanie zębów siecznych stałych i często eliminuje konieczność podjęcia leczenia ortodontycznego. (Jezierski M, Plakwicz P, Osmólska-Bogucka A, Zadurska M, Kukuła K. Mezjodens – klasyfikacja, diagnostyka i wskazania do leczenia. Przegląd piśmiennictwa. Forum Ortod 2017; 13: 28-35).
Authors and Affiliations
Maciej Jezierski, Paweł Plakwicz, Agnieszka Osmólska-Bogucka, Małgorzata Zadurska, Krzysztof Kukuła
Keywords
Related Articles
- EP ID EP208171
- DOI -
- Views 73
- Downloads 0
Dysfunkcje narządu żucia u pacjentów po rekonstrukcjach żuchwy
[b] Wstęp[/b]. Od 2010 roku w Polsce odnotowuje się ok. 4 tysięcy zachorowań na nowotwory złośliwe jamy ustnej oraz ok. 2,5 tysięcy zgonów. Pięcioletnie przeżycie chorego z nowotworem jamy ustnej określa się na poziomie...
Długotrwałe doświadczenia z reteinerami klejonymi: aktualizacja i porady kliniczne
Wysokość wyrostka zębodołowego u pacjentów bez zaburzeń pionowych
Kąt nachylenia płaszczyzny podstawy żuchwy (ML) do płaszczyzny przedniego dołu czaszki (SN) wpływa na przednią wysokość twarz. W kostnej postaci zgryzu otwartego stwierdza się wydłużenie zębów bocznych i wyrostka zębodo...
Dziedziczna włókniakowatość dziąseł w ujęciu interdyscyplinarnym – przegląd piśmiennictwa Część 2. Algorytm postępowania
Wybór procedur leczniczych oraz kolejność poszczególnych etapów leczenia włókniakowatości dziąseł zależy od obrazu klinicznego, wieku pacjenta, etiologii zmian, obecności współistniejących chorób oraz przyjmowanych leków...
Zastosowanie asymetrycznego aparatu ze śrubą Hyrax w leczeniu całkowitego zgryzu krzyżowego i braku miejsca dla kła w szczęce -opis przypadku
Celem pracy było przedstawienie zastosowania asymetrycznego aparatu ze śrubą Hyrax w leczeniu całkowitego zgryzu krzyżowego po stronie lewej z towarzyszącym całkowitym brakiem miejsca dla kła prawego w szczęce. Opisano...