Morfologia zespołu QRS a rokowanie u chorych ze stymulacją resynchronizującą
Journal Title: W Dobrym Rytmie - Year 2013, Vol 1, Issue 26
Abstract
Zespół QRS, będący elektryczną manifestacja skurczu serca, jest powiązany z terapią resynchronizującą na wszystkich etapach jej wdrażania i funkcjonowania. Wśród tych powiązań zasadnicze znaczenie ma relacja między odległym rokowaniem po zabiegu a morfologią zespołu QRS. W artykule omówiono znaczenie morfologii natywnego zespołu QRS oraz wystymulowanego zespołu QRS: tak prawokomorowego, lewokomorowego, jaki i biwentrikularnego.<br/><br/>
Authors and Affiliations
Marek Jastrzębski
Keywords
Related Articles
- EP ID EP53644
- DOI 10.5604/18967892.1049548
- Views 117
- Downloads 0
Ablacja ekstrasystolii komorowej zespole długiego QT typu 2
Leczenie z wyboru u chorych z zespołem LQT po utracie przytomności lub zatrzymaniu krążenia stanowi implantacja kardiowertera-defibrylatora. Opisywaną terapią jest również ablacja dodatkowych skurczy komorowych inicjując...
Zastosowanie ablacji tętnic nerkowych w terapii niewydolności serca – i nie tylko
Przezskórna denerwacja nerek (RDN) to nowa metoda terapii chorób układu krążenia, która jednak już wykazała swoją skuteczność u chorych z lekoopornym nadciśnieniem tętniczym. Wyniki niewielkich badań oceniających jej prz...
Propafenon w leczeniu arytmii nadkomorowych
Propafenon to obecnie jeden z najchętniej stosowanych leków antyarytmicznych. Dosyć wysoka skuteczność, szczególne w połączeniu z beta-blokerem, sprawia, że jest często włączany do farmakoterapii w arytmiach nadkomorowyc...
Czy elektrokardiogram w zaburzeniach komorowych rytmu z drogi odpływu może ułatwić i uściślić szczegółowe rozpoznanie?
Arytmie komorowe z szeroko rozumianej drogi odpływu,w tym z drogi odpływu prawej komory, stanowiąstosunkowo częsty problem kliniczny. Arytmia tanależy do grupy arytmii idiopatycznych o łagodnymprzebiegu. Chorzy trafiając...
Wykorzystanie IEGM w rozpoznaniu różnicowym trudnego zapisu EKG
<br/><br/>