Ορειβάσιος και Παύλος Αιγινήτης. Δύο Βυζαντινοί ιατροί, πρωτοπόροι στην Πλαστική Χειρουργική
Journal Title: Αρχεία Ελληνικής Ιατρικής - Year 2006, Vol 23, Issue 5
Abstract
Η παρούσα έρευνα αποσκοπεί στη μελέτη των έργων των Βυζαντινών ιατρών, με στόχο την καταγραφή των απόψεών τους, καθώς και των τεχνικών που χρησιμοποιούσαν σε επεμβάσεις Πλαστικής Χειρουργικής. Αναζητήθηκαν στοιχεία από τα έργα των Βυζαντινών ιατρών, καθώς και από την ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία γύρω από την ιστορία της Πλαστικής Χειρουργικής κατά τους Βυζαντινούς χρόνους. Από τις βιβλιογραφικές πηγές, που ερευνήθηκαν, έγινε συγκριτική μελέτη των όσων αναφέρονται στις μεθόδους που χρησιμοποιούνταν για την πλαστική χειρουργική αποκατάσταση διαφόρων παθήσεων, με τα σημερινά δεδομένα, για την εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων. Ο Ορειβάσιος ήταν ένας διαπρεπής Βυζαντινός ιατρός, που έζησε τον 4ο αιώνα και η σημαντικότερη συνεισφορά του στην Ιατρική ήταν η ανθολογία των έργων που συγκέντρωσε, με τίτλο «Ιατρικές Συναγωγές». Η εμπεριστατωμένη αυτή ιατρική εγκυκλοπαίδεια των 70 και πλέον τόμων, αν και δεν σώζεται πλήρης σήμερα, παρέχει πολύτιμες πληροφορίες για τα επιτεύγματα της ιατρικής επιστήμης στην αρχαιότητα. Στα κεφάλαια 25 και 26 του 45ου βιβλίου του, ο Ορειβάσιος περιγράφει διάφορες τεχνικές χειρουργικής αποκατάστασης των «κολοβωμάτων» του προσώπου. Πιο συγκεκριμένα, περιγράφονται επανορθωτικές τεχνικές για βλάβες στα βλέφαρα, στο μέτωπο, στη μύτη, στις παρειές και στα αυτιά. Επίσης, δίνονται οδηγίες για τον τρόπο αφαίρεσης των ξένων σωμάτων και των καταστραφέντων ιστών από τα τραύματα, με ταυτόχρονη νεαροποίηση των χειλέων τους. Ο Παύλος Αιγινήτης, ο σημαντικότερος Βυζαντινός ιατρός του 7ου αιώνα, στο έκτο βιβλίο του έργου του, στο κεφάλαιο «Περί κολοβωμάτων», περιγράφει τη χειρουργική τεχνική που χρησιμοποιούσαν οι ιατροί της εποχής του για την αποκατάσταση βλαβών στα αυτιά και στα χείλη. Συμπερασματικά, στα έργα δύο μεγάλων Βυζαντινών γιατρών εντοπίζονται οι πρώτες αξιόλογες περιγραφές τεχνικών Πλαστικής Χειρουργικής. Οι αρχαίοι Έλληνες, οι Ρωμαίοι και οι Βυζαντινοί ιατροί είχαν τις γνώσεις και την κλινική εμπειρία, ώστε να μπορούν να επιτελέσουν ποικίλες επανορθωτικές χειρουργικές επεμβάσεις σε διάφορα μέρη του σώματος. Οι γνώσεις που κατείχαν αποτέλεσαν το υπόβαθρο για την εξέλιξη της ειδικότητας της Πλαστικής Χειρουργικής, καθώς μεταδόθηκαν στους Άραβες και στη συνέχεια σε όλη τη δυτική Ευρώπη κατά το 15ο αιώνα.
Authors and Affiliations
, G. KALANTZIS, C. TSIAMIS, E. POULAKOU-REBELAKOU
Keywords
Related Articles
- EP ID EP83810
- DOI -
- Views 97
- Downloads 0
The association of serum leptin with biochemical parameters of bone turnover in maintenance hemodialysis patients
OBJECTIVE Leptin is a small peptide hormone that is mainly, but not exclusively, produced in adipose tissue and cleared principally by the kidney. Serum leptin concentrations and bone mass are directly related. This cros...
Mechanical circulatory support: Α clinical and molecular approach
The increasing prevalence and poor prognosis of end-stage heart failure in combination with the restricted availability of donor organs necessitate the development of alternative therapeutic strategies. During the past f...
Retained surgical items - A threat to perioperative safety in the 21st century?
The risk factors associated with retained surgical items, their effects on patient outcome and coping strategies and preventive measures have been extensively analyzed in the medical literature. Most of these unfortunate...
Message 8: “Use safer products”
The role of consumer products in injury causation is crucial. It has been estimated that about 70% of all unintentional home and leisure injuries in the European Union (EU) are associated with consumer products. Risk gro...
Intraosseus skull hematoma
No abstract available