Ostatnia bitwa cesarza Juliana (24–26 lipca 363 r.)

Journal Title: Acta Universitatis Lodziensis, Folia Historica - Year 2014, Vol 93, Issue 2

Abstract

Artykuł poświęcony jest kampanii perskiej cesarza Juliana z roku 363. Władca Imperium Rzymskiego, nazwany później przez chrześcijańskich dziejopisów Julianem Apostatą, wyruszył ze swą armią z Antiochii w marcu. W maju oddziały rzymskie dotarły do Ktezofontu nad Tygrysem. Tu jednak Rzymianie zostali zablokowani przez Persów, którzy niszcząc okolicę, odcięli dowóz zaopatrzenia do obozu wojsk rzymskich. To właśnie brak żywności zmusił Juliana najpierw do zmniejszenia żołnierskich racji, a następnie do podjęcia decyzji o odwrocie w kierunku granic Cesarstwa. Żeby zrealizować to zadanie, Rzymianie musieli przebić się przez stojącą na ich drodze armię perską. W czasie nierozstrzygniętej bitwy pod Samarrą stoczonej najpewniej pomiędzy 24 a 26 lipca 363 r. cesarz został (w dość niejasnych okolicznościach) ugodzony włócznią. Jego rana okazała się śmiertelna. Oprócz cesarza, w bitwie tej zginęło również wielu rzymskich dostojników. Nie spowodowało to jednak paniki w oddziałach cesarskich, a armia rzymska zachowała pełną wartość bojową. Śmierć Juliana była jednak wydarzeniem ze wszech miar niekorzystnym dla interesów Cesarstwa. Jego następca zawarł bowiem z Persami pokój na warunkach, jakich zmarły cesarz najpewniej nigdy by nie zaakceptował. Dokonując analizy zachowanych przekazów źródłowych, Autor wydobył z nich wiele informacji dotyczących militarnych aspektów wojny rzymsko-perskiej z 363 r. Na szczególną uwagę zasługują jego rozważania dotyczące działań podejmowanych przez armię perską. W sumie mamy tu więc do czynienia z ciekawym przyczynkiem do historii wojen prowadzonych przez Rzymian na Wschodzie.

Authors and Affiliations

Adrian Drabik

Keywords

Related Articles

Ugoda w Janowcu z października 1606 r. w świetle dwóch pism politycznych

Czterdziestoczteroletnie panowanie Zygmunta III Wazy do dzisiaj budzi kontrowersje wokół prowadzonej wówczas polityki dworu. Jednym z najbardziej złożonych wydarzeń wspomnianego okresu jest konflikt między władcą i szlac...

Poza linią frontu. Łódź końca 1914 roku – wybrane refleksje

W artykule zostało ukazane życie mieszkańców Łodzi jesienią 1914 r. Najpierw, gdy wojna toczyła się daleko, a następnie, gdy front przesunął się wokół miasta. Kilkakrotne ucieczki i powroty rosyjskich władz prowadziły do...

Odbudowa samorządu terytorialnego w Kutnie. Kampania i wybory do rady miejskiej w 1990 r.

Autorka artykułu zajęła się kampanią wyborczą i wyborami do rady miejskiej w Kutnie w 1990 r. Wybory samorządowe z 27 maja 1990 r. były pierwszymi w pełni demokratycznymi wyborami w Polsce po załamaniu się w 1989 r. doty...

Funkcjonowanie gospodarki rolnej na Zachodniej Białorusi i Zachodniej Ukrainie w latach 1939–1941 w świetle centralnej prasy radzieckiej

Jednym z najważniejszych elementów polityki sowieckiej na obszarach Zachodniej Ukrainy i Zachodniego Białorusi były zmiany w strukturze gospodarki rolnej. W procesie tym ważną rolę odegrała prasa, która była swego rodzaj...

Towarzystwa muzyczne w Królestwie Polskim (1870–1914)

W latach 1870–1914 powstało w Królestwie Polskim co najmniej 38 towarzystw, których celem było propagowanie muzyki samodzielnie lub razem ze śpiewem chóralnym, jak również dwa stowarzyszenia zawodowe muzyków. W okresie r...

Download PDF file
  • EP ID EP167920
  • DOI -
  • Views 45
  • Downloads 0

How To Cite

Adrian Drabik (2014). Ostatnia bitwa cesarza Juliana (24–26 lipca 363 r.). Acta Universitatis Lodziensis, Folia Historica, 93(2), 9-18. https://www.europub.co.uk/articles/-A-167920