Postępowanie fizjoterapeutyczne po złamaniach osteoporotycznych
Journal Title: Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja - Year 2006, Vol 8, Issue 4
Abstract
Osteoporoza, charakteryzująca się niską masą kości i upośledzoną mikroarchitekturą tkanki kostnej, jest często przyczyną złamań, do których dochodzi w wyniku nawet niewielkich urazów. Takie złamania mogą prowadzić do poważnych powikłań, niepełnosprawności, a także śmierci. Pogarsza się jakość życia, zmniejsza zdolność do samodzielności i obniża poczucie własnej wartości. Zatem, konsekwencje osteoporozy, jakimi są złamania, stają się coraz większym problemem zarówno natury medycznej, jak i społeczno-ekonomicznej. Ryzyko złamań na tle osteoporozy wzrasta wraz z wiekiem z powodu zmian inwolucyjnych zachodzących nie tylko w układzie narządu ruchu, ale także w OUN. Złamania najczęściej dotyczą trzonów kręgów, bliższego końca kości udowej oraz dystalnej części kości promieniowej. Szybko wdrożone postępowanie fizjoterapeutyczne pozwala uniknąć wielu komplikacji związanych z tym problemem. Celem pracy jest przedstawienie kompleksowego postępowania fizjoterapeutycznego po najczęstszych złamaniach osteoporotycznych, z uwzględnieniem zaleceń bezpiecznego wykonywania czynności życia codziennego, które zapobiegałyby kolejnym złamaniom. Postępowanie fizjoterapeutyczne po złamaniu trzonów kręgów obejmuje trzy fazy. Pierwsza ma ułatwić proces gojenia i nie dopuścić do powikłań. Druga ukierunkowana jest na poprawę sprawności fizycznej i naukę bezpiecznego wykonywania podstawowych czynności życia codziennego. Natomiast faza trzecia to doskonalenie i utrwalanie nabytych wcześniej umiejętności. Pełny program kompleksowej rehabilitacji po złamaniach bliższego końca kości udowej obejmuje: postępowanie fizjoterapeutyczne bezpośrednio po zabiegu, zapobieganie dalszemu ubytkowi masy kostnej oraz zmniejszanie ryzyka upadków i kolejnych złamań. Postępowanie usprawniające po złamaniach dalszego końca kości promieniowej jest ukierunkowane na przywrócenie prawidłowej funkcji ręki oraz zapobieganie powikłaniom, jakie niesie za sobą unieruchomienie kończyny. Fizjoterapia, obejmująca kinezyterapię, fizykoterapię oraz zaopatrzenie ortotyczne, powinna stanowić nieodzowny element w kompleksowej terapii złamań osteoporotycznych.
Authors and Affiliations
Bożena Jasiak-Tyrkalska, Edward Czerwiński
Keywords
Related Articles
- EP ID EP56589
- DOI -
- Views 105
- Downloads 0
Ocena symetrii mięśnia poprzecznego brzucha w badaniu ultrasonograficznym
Wstęp. Jednym ze sposobów oceny mięśnia porzecznego brzucha jest ultrasonografia, pozwalająca na wizualizację jego grubości oraz lokalizacji. Postanowiono znaleźć odpowiedź na pytanie, czy mięsień poprzeczny brzucha może...
Primary bone lymphoma in children: <br /> diagnostic difficulties
Background. Primary localization of non-Hodgkins lymphoma (NHL) in the skeletal system is very rare in children. Bone tissue involvement most often points to metastasis from a primary focus localized elsewhere. The atypi...
Zastosowanie kostnych przeszczepów uszypułowanych w leczeniu stawów rzekomych kości łódeczkowatej
Celem pracy było przedstawienie aktualnie stosowanych metod leczenia stawów rzekomych kości łódeczkowatej z zastosowaniem kostnych przeszczepów uszypułowanych. Przedstawiono technikę, zalety i wady licznych metod i ich m...
Endoprotezoplastyka u chorych z wrodzonym niedorozwojem stawu biodrowego – wczesnaocena wyników metody leczenia.
Wstęp: Wrodzony niedorozwój stawu biodrowego jest najczęstszą wtórną przyczyną rozwoju zmian zwyrodnieniowych tego stawu. Doprowadza on do zwyrodnienia najczęściej w młodym wieku u osób aktywnych i czynnych zawodowo. Cel...
Diagnostyka obrazowa niestabilności nadgarstka
Urazy nadgarstka, z którymi często wiąże się następcza niestabilność, są często spotykane w praktyce klinicznej. Diagnostyka obrazowa niestabilności nie jest łatwa, gdyż ocenia się w niej bardzo subtelne struktury i czas...