Poziom aktywności fizycznej chorych na osteoporozę a upadki i ich profilaktyka
Journal Title: Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja - Year 2006, Vol 8, Issue 4
Abstract
Wstęp.Dzięki coraz nowocześniejszej diagnostyce, następowemu leczeniu i wprowadzeniu odpowiedniego programu rehabilitacji istnieje obecnie możliwość coraz efektywniejszego przeciwdziałania skutkom osteoporozy oraz ograniczenia liczby upadków wśród chorych na to schorzenie.Materiał i metody. W badaniach podjęto próbę: oceny aktywności fizycznej oraz przyczyn jej obniżenia u pacjentów chorych na osteoporozę, określenia sytuacji stwarzających największe zagrożenie upadkiem i zbadania opinii pacjentów dotyczącej potrzeby prowadzenia i rodzaju zajęć rehabilitacyjnych zapobiegających upadkom. Analizę, na podstawie oryginalnie skonstruowanej ankiety, przeprowadzono na grupie 54 pacjentów (48 kobiet i 6 mężczyzn) leczących się z powodu w osteoporozy.Wyniki. 68,5% badanych pacjentów oświadczyło, że osteoporoza ma wpływ na obniżenie ich codziennej aktywności fizycznej; spośród pacjentów deklarujących obniżenie codziennej aktywności 54% zgłosiło wystąpienie upadku w ciągu ostatniego roku; najczęstszą bezpośrednią przyczyną obniżenia aktywności fizycznej był strach przed upadkiem i złamaniem 38,8% oraz ból 34,7%; czynnością zdecydowanie najbardziej zagrażającą upadkiem był spokojny chód (51,6%); chęć udziału w zajęciach rehabilitacyjnych obniżających ryzyko wystąpienia upadku zgłosiło 92,6% badanych; w grupie zainteresowanej profilaktyką upadków 50% badanych zgłosiło obniżenie aktywności fizycznej, 20% znaczne obniżenie, natomiast u 30% badanych aktywność ta pozostała bez zmian.Wnioski. 1. Upadki, w konsekwencji których może dochodzić do złamań są podstawowym problemem przyczyniającym się do następowego obniżenia codziennej aktywności fizycznej u chorych z osteoporozą. 2. Na obniżenie aktywności fizycznej tych pacjentów wpływa również strach związany z przebytym lub zagrażającym upadkiem. 4. Ból, jako główny powód obniżenia codziennej aktywności występował w badanej grupie u osób, które przebyły złamania osteoporotyczne i leczyły się z powodu osteoporozy dłużej niż 6 lat. 5. Według badanych pacjentów czynnością podczas wykonywania której istnieje największe ryzyko upadku jest chodzenie.
Authors and Affiliations
Emilia Lewczuk, Dariusz Białoszewski
Keywords
Related Articles
- EP ID EP56594
- DOI -
- Views 94
- Downloads 0
Surgical Treatment of Radial Head Fractures: Outcomes and Complications
[b]Background. [/b]Appropriate treatment of radial head fractures remains an area of disputes and controversy. The present paper aims to assess the outcomes of surgical fixation of these injuries and identify the most co...
Outcome in the arthroscopic treatment of synovial chondromatosis of the knee
Background. Synovial osteochondromatosis is a disease in which loose cartilaginous bodies develop around large joints, usually the knee. It is caused by synovial metaplasia of unknown etiology. Symptoms are due either to...
Planowanie rehabilitacji z elementami aktywności ruchowej dla chorych z uszkodzeniem mózgu
Wstęp. W ostatnich latach prowadzi się wiele badań mających na celu optymalizację procesu rehabilitacji poprzez zwiększenie skuteczności, skrócenie czasu trwania oraz zmniejszenie kosztów zabiegów. Jednym z ciekawszych r...
Guz olbrzymiokomórkowy (tumor gigantocellularis, osteoclastoma)- epidemiologia, diagnostyka, leczenie.
Streszczenie Autor opisuje epidemiologię, obraz kliniczny, klasyfikację oraz sposoby leczenia guza olbrzymiokomórkowego. Guz olbrzymiokomórkowy stanowi 4-8% pierwotnych nowotworów kości, występuje najczęściej między 20-4...
Operacyjne leczenie złamania głowy kości promieniowej – wyniki, powikłania
[b]Wstęp. [/b]Właściwe leczenie złamań głowy kości promieniowej nadal jest obszarem wielu sporów i kontrowersji. W niniejszym badaniu staramy się ocenić wyniki operacyjnej stabilizacji tych obrażeń oraz zidentyfikować na...