Profilaktyka przeciwzakrzepowa w zabiegach artroskopowych
Journal Title: Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja - Year 2013, Vol 15, Issue 6
Abstract
Profilaktyka i epidemiologia choroby zakrzepowo-zatorowej po dużych zabiegach ortopedycznych jest szeroko opisywanym na świecie zagadnieniem. Znacznie mniej miejsca poświęcano w ubiegłych latach profilaktyce przeciwzakrzepowej po zabiegach artroskopowych. W ostatnich latach pojawiają się liczne kontrowersje, wynikające ze sprzecznych ze sobą wytycznych różnych ośrodków. Prowadzone badania kliniczne na prospektywnych grupach pacjentów owocują publikowaniem zaleceń towarzystw ortopedycznych. Najbardziej opiniotwórczymi są wytyczne American College of Chest Phisicians ACCP. Najnowszą edycję opublikowano w 2012 roku. W Wielkiej Brytanii wytyczne dotyczące profilaktyki choroby zakrzepowo-zatorowej publikuje National Institute for Health and Clinical Excellence NICE, obecnie obowiązujące Guideline 92 z 2010 roku. Polskie wytyczne opracowała Grupa Robocza pod przewodnictwem prof. dr hab. med. Krystyny Zawilskiej. Polskie Towarzystwo Ortopedii i Traumatologii dotychczas nie przyjęło i nie rekomendowało wytycznych zaproponowanych przez Grupę Roboczą w 2012 roku. W zakresie ortopedii, w tym zabiegów artroskopowych, aktualne są wytyczne PTOiTR. Porównanie wytycznych międzynarodowych i polskich wskazuje na znaczące rozbieżności w podejściu do stosowania profilaktyki przeciwzakrzepowej w zabiegach artroskopowych. Z puntu widzenia lekarza ortopedy najbardziej istotne jest wybranie i zaproponowanie choremu sposobu właściwego postępowania profilaktycznego. Począwszy od rozmowy z pacjentem i wyjaśnienia mu potrzeby stosowania profilaktyki, przez ocenę czynników ryzyka wystąpienia zakrzepicy oraz stosowanie wymiernych narzędzi takich jak skala Wellsa. Oprócz szeroko znanej i stosowanej w Polsce profilaktyki farmakologicznej, w zabiegach artroskopowych istotne jest stosowanie profilaktyki mechanicznej. Jest ona w wielu ośrodkach pomijana lub stosowana w ograniczonym zakresie. W ostatnich latach przeprowadzono w USA badania na dużych grupach pacjentów w zakresie profilaktyki i występowania choroby zakrzepowo-zatorowej po zabiegach artroskopowych stawu kolanowego, biodrowego i barku. Stwierdzono częstość występowania zakrzepicy żylnej po artroskopii stawu kolanowego na poziomie 0.42%, stawu biodrowego 3.7% i barku 0.31%. Wyniki tych badań potwierdzają zasadność zaleceń American College of Chest Phisicians z 2012 r.
Authors and Affiliations
Jakub Bryll, Janusz Płomiński
Keywords
Related Articles
- EP ID EP57331
- DOI -
- Views 119
- Downloads 0
Compartment syndrome of the foot after calcaneal fractures.
.Introduction: A compartment syndrome is a condition in which high pressure within a closed fascial space causes reduced blood flow with nerve and muscle ischaemia. Untreated compartment syndrome leads to ischaemia with...
PROBLEMS IN THE REHABILITATION OF PATIENTS FOLLOWING TOTAL SHOULDER REPLACEMENT SURGERY – CASE STUDY
Introduction There are a number of indications for total joint replacement surgery, mainly degenerative changes with limited function, rheumatoid arthritis, post-traumatic changes, arthropathy accompanying rotator cuff i...
The effects of treatment the avascular necrosis of the femoral head with extracorporeal focused shockwave therapy.
Effectiveness of Botulinum toxin A in the treatment of spasticity of the lower extremities in adults - preliminary report
Background. Botulinum toxin (BTX is currently a recognised treatment for local spasticity, especially in children with cerebral palsy. The following paper presents the early result of BTX treatment for adult patients wit...
Arthroplasty versus Internal Fixation of Femoral Neck Fractures: A Clinical Decision Analysis<br />
Background: The optimal surgical management of displaced femoral neck fractures in the elderly remains controversial. Treatment alternatives include arthroplasty and internal fixation. Options for arthroplasty include to...