Rola lekarzy rodzinnych we wczesnej diagnostyce nowotworów płuc

Journal Title: Przewodnik Lekarza - Year 2005, Vol 80, Issue 8

Abstract

Wzrost zachowań na raka płuc zdecydował o obrazie nowotworów złośliwych w XX w. we wszystkich rozwiniętych krajach świata. Zachorowalność i umieralność z powodu nowotworów złośliwych płuc u pacjentów do 65. roku życia osiągnęła w Polsce w ostatnich latach najwyższy, nigdy nie notowany poziom. Rozpoznanie raka płuc wcale nie musi oznaczać śmierci chorego, bowiem losy pacjentów z chorobą nowotworową zależą od właściwego ukierunkowania w czasie pierwszej wizyty, zwykle u lekarza rodzinnego. Niedocenianie lub lekceważenie objawów zgłaszanych przez pacjentów lub ich rodziny oznacza najczęściej tak długą zwłokę w podjęciu właściwych badań, że w chwili ustalenia rozpoznania jest za późno na skuteczne leczenie. A przecież każdy lekarz pierwszego kontaktu styka się co roku z 3–10 nowymi zachorowaniami na nowotwory. Badania diagnostyczne, a w konsekwencji rozpoznania są nieprawidłowe u ok. 30 proc. pacjentów, na czym chory traci średnio 4,5 mies. W takich okolicznościach należy więc pomijać szczeble pośrednie, gdzie pacjenci mogą być narażeni na bezproduktywne próby obserwacji czy też leczenia bez wdrożenia konkretnych i celowanych badań. Powtarzanie i nieuzasadnione rozszerzanie analiz niewnoszących żadnych istotnych elementów do rozpoznania choroby nie tylko przedłuża czas obserwacji i pogarsza rokowanie chorego, ale generuje niepotrzebne koszty. Profesjonalne diagnozowanie choroby nowotworowej powinno być ustalane wyłącznie w wyniku bezpośredniej współpracy lekarzy rodzinnych, klinicystów, radiologów i patomorfologów. Rak płuc wykazuje dużą heterogenność, bowiem zaledwie 30–40 proc. tych nowotworów wykazuje utkanie tylko jednego typu histologicznego. Z praktycznego więc punktu widzenia, mając na uwadze wybór metody leczenia, najistotniejsze jest odróżnienie raka drobnokomórkowego (nieoperacyjnego) od pozostałych typów. Wśród możliwości zapobiegania powstawaniu i rozwojowi raka płuc czołowe miejsce zajmuje prewencja pierwotna, tj. eliminacja palenia tytoniu, który jest czynnikiem odpowiedzialnym za powstanie 80–90 proc. wszystkich przypadków tego nowotworu. Od lekarzy pierwszego kontaktu zależy poziom i wyniki leczenia onkologicznego uzyskiwanego w danym kraju.

Authors and Affiliations

Hanna Romatowska-Dziób, Bogumił Kiss

Keywords

Related Articles

Disturbances in cerebral circulation

Disturbances in cerebral circulation, mostly cerebral ischemic stroke are significant clinical and social problems. They are caused by many factors, the most frequent are arteriosclerosis and arterial hypertension. Ath...

Terapia biologiczna w leczeniu choroby Leśniowskiego-Crohna

Choroba Leśniowskiego-Crohna należy do nieswoistych chorób zapalnych jelit. Leczenie przyczynowe nie jest znane, a efekty terapii konwencjonalnej nie są zadowalające. Leczenie biologiczne jest wskazane w przypadkach opor...

Nowotwory nerek wieku dziecięcego

Artykuł został napisany głównie z myślą o lekarzach pierwszego kontaktu oraz pediatrach, w celu syntetycznego przedstawienia wiadomości na temat zmian nowotworowych nerek wieku dziecięcego. W pracy przedstawiono podsta...

Dyspepsja czynnościowa– czy dysponujemy standardami rozpoznania?

Problem dyspepsji czynnościowej dotyczy szerokiej grupy pacjentów, statystyki w krajach zachodnich podają, że ok. 23–25 proc. społeczeństwa cierpi okresowo z powodu takich dolegliwości. Mimo różnorodnych koncepcji patog...

Download PDF file
  • EP ID EP101946
  • DOI -
  • Views 84
  • Downloads 0

How To Cite

Hanna Romatowska-Dziób, Bogumił Kiss (2005). Rola lekarzy rodzinnych we wczesnej diagnostyce nowotworów płuc. Przewodnik Lekarza, 80(8), 70-74. https://www.europub.co.uk/articles/-A-101946