Stymulacja serca i terapia resynchronizująca Zalecenia esc 2013 – wskazania do leczenia niewydolności serca przy użyciu stymulacji resynchronizującej
Journal Title: W Dobrym Rytmie - Year 2013, Vol 4, Issue 29
Abstract
Poprzednie zalecenia ESC dotyczące stymulacji serca ukazały się w 2007 r. i od tego czasu nie były uaktualniane. Znaczna liczba publikacji i postęp w dziedzinie leczenia niewydolności serca przy użyciu stymulacji resynchronizującej znalazły odbicie w kolejnych zaleceniach ESC dotyczących diagnostyki i leczenia niewydolności serca. Obecne zalecenia systematyzują wiedzę i upraszczają wskazania w zakresie CRT, wskazując jednocześnie na przestrzeń, w której ze względu na brak dostatecznego udokumentowania nie można wyciągnąć ostatecznych wniosków. Zdecydowanie największe korzyści z terapii resynchronizującej odnoszą chorzy z rytmem zatokowym, niewydolnością serca w klasie II-IV (ambulatoryjnej) z LVEF ≤ 35%, czasem trwania zespołu QRS ≥ 150 ms i morfologią LBBB, a także chorzy z podobną charakterystyką kliniczną (ale bardziej zaawansowaną niewydolnością serca – NYHA III i IV) i migotaniem przedsionków, u których udaje się uzyskać blisko 100% stymulacji dwukomorowej. Często wymaga to wykonania ablacji łącza przedsionkowo-komorowego. Celowa jest także rozbudowa dotychczasowego układu do CRT u chorych z klasycznymi wskazaniami do stymulacji, u których wysoki odsetek stymulacji komór przyczynił się do pogorszenia wydolności serca. <br/><br/>
Authors and Affiliations
Przemysław Mitkowski, Ewa Guźniczak
Kardiowerter-defibrylator u chorych nieobjętych zaleceniami – stanowisko ekspertów HRS/ACC/AHA. Odpowiedzi czy wciąż pytania?
W niniejszym komentarzu krótko przedyskutowano znaczenie i wpływ na podejmowane decyzje terapeutyczne stanowiska ekspertów HRS/ACC/AHA na temat zastosowania wszczepialnych kardiowerterów-defibrylatorów u chorych, których...
Stymulacja pęczka Hisa u osoby starszej z proksymalnym blokiem przedsionkowo-komorowym po zawale mięśnia sercowego
Stymulacja pęczka Hisa (HBP) umożliwia synchronizację przedsionkowo-komorową i międzykomorową. W opisanym przypadku zwrócono uwagę na związek między poziomem bloku, synchronią komorową oraz funkcją rozkurczową u chorego...
Historia naturalna idiopatycznych komorowych zaburzeń rytmu serca u dzieci
Idiopatyczna arytmia komorowa u dzieci zwykle ma łagodny charakter. Rozpoznanie arytmii jest najczęściej przypadkowe – u około 20% niemowląt, w wieku szkolnym 10%, u nastolatków 20-30%. W naturalnej historii całkowite lu...
Zaburzenia rytmu i przewodzenia w chorobach układowych tkanki łącznej cz. 4. Reumatoidalne zapalenie stawów
Choroby układowe tkanki łącznej to grupa przewlekłych schorzeń zapalnych o nieznanej etiologii, która charakteryzuje się uszkodzeniem wielu układów i narządów. Cechą charakterystyczną wszystkich chorób układowych są złoż...
Aktualna europejska praktyka rozbudowy układów do urządzeń resynchronizujacych – kolejna procedura pod specjalnym nadzorem?
W niniejszej pracy przedstawiono komentarz do wyników europejskiego rejestru Euro CRT Survey II, poświęconych zabiegom rozbudowy układów do CRT. Przedyskutowano aktualne wskazania, optymalne grupy docelowe, korzyści klin...