Testy prowokacyjne stosowane w diagnostyce zespołu cieśni nadgarstka
Journal Title: Rehabilitacja Medyczna - Year 2007, Vol 11, Issue 4
Abstract
Zespół cieśni nadgarstka (ZCN) jest najczęściej rozpoznawaną neuropatią uciskową kończyny górnej. Na skutek zmian w obrębie kanału nadgarstka nerw pośrodkowy wykazuje nadwrażliwość na działanie niektórych czynników zewnętrznych takich jak: wzrost ciśnienia w kanale nadgarstka, bezpośredni lub pośredni ucisk, niedotlenienie. Czynniki te są wykorzystane w testach prowokacyjnych. Celem niniejszej pracy jest dokonanie podziału, przedstawienie różnych modyfikacji oraz średnich wartości czułości i specyficzności testów prowokacyjnych powszechnie stosowanych w diagnostyce ZCN. ZCN powinien zostać potwierdzony klinicznie i chociaż badania elektrodiagnostyczne są traktowane jako standardowa metoda potwierdzająca obecność zespołu posiadają pewne ograniczenia. Diagnoza kliniczna musi być potwierdzona przez wartościowe testy prowokacyjne, do których zaliczamy: provocative test, test Phalena + manualny test uciskowy Durkana, test Tinela, test Phalena i odwrócony test Phalena oraz manualny test uciskowy Durkana. W artykule wskazano testy, które ze względu na niskie wartości czułości i specyficzności lub niejasny sposób wykonania i interpretacji nie mają zastosowania w diagnostyce ZCN. Testy prowokacyjne są łatwiejsze w wykonaniu i bardziej dostępne niż badania elektrodiagnostyczne i dlatego traktowane są jak najodpowiedniejsze ambulatoryjne narzędzie diagnostyczne. Są one powszechnie wymagane do potwierdzenia diagnozy, monitorowania przebiegu i ustalenia etiologii choroby. Dla poprawy skuteczności testów prowokacyjnych powinny zostać ustalone jednoznaczne standardy dotyczące sposobu ich wykonania i interpretowania, a zastosowanie kilku z nich może zwiększać trafność diagnozy. Wykorzystanie historii choroby i badania klinicznego powinno być zasadnicza metodą wykorzystywaną w diagnostyce ZCN. Połączenie wyników uzyskanych na podstawie diagramów, kwestionariuszy, stwierdzenie nieprawidłowego progu czucia i pozytywnych wyników testów prowokacyjnych jest narzędziem diagnostycznym o wysokiej wartości czułości i specyficzności. Wykonanie badań elektrodiagnostycznych jest zbędne w wielu przypadkach.
Authors and Affiliations
Filip Georgiew
Retrospective evaluation of the surgical treatment and rehabilitation of patients with idiopathic scoliosis using the ‘bone-on-bone’ surgical technique
Introduction: The aim of this study was the retrospective evaluation of the results of the surgical treatment with the ‘bone on bone’ method, and the rehabilitation of patients for a period of 3 years after the operation...
Determinanty samooceny zdrowia osób chorujących na cukrzycę typu II
Wstęp: Cukrzyca typu II to zaburzenia metaboliczne charakteryzujące się insulinoopornością w połączeniu z upośledzonym wydzielaniem insuliny przez komórki β trzustki. Leczenie farmakologiczne polega w głównej mierze na s...
Lymphedema of upper limb after radical treatment of breast cancer patients: current management principles
Upper limb lymphedema (ULL) is the most severe late complication following radical treatment of breast cancer (BC). It can be caused by both cancer recurrence and previous therapy (lymphadenectomy, axillary radiotherapy)...
Comparing the effectiveness of mobilization techniques with movement and myofascial techniques in patients following distal radius fractures treated conservatively
Introduction: Fractures of the distal radius are one of the most common types in the upper limb area. They lead to significant reduction in range of mobility, muscle weakness and the occurrence of serious pain.<br/><br/>...
Kształtowanie się przednio-tylnych krzywizn kręgosłupa u uczniów z klas gimnazjalnych i licealnych
Wprowadzenie: W ostatnich latach obserwuje się znaczny wzrost częstości występowania wad postawy u dzieci i młodzieży. Określenie kształtu i wielkości przednio-tylnych wygięć kręgosłupa jest jednym z elementów badania i...