Abstract

Trąd (leprosis lub choroba Hansena) jest choroba zakaźną spowodowaną przez prątki Mycobacterium leprae. Źródłem zakażenia jest obfitująca w prątki wydzielina z błon śluzowych nosa oraz wrzodziejące zmiany w trądzie guzowatym. Do zakażenia dochodzi głównie drogą kropelkową, również przez kontakt z uszkodzoną skórą. Eliminację choroby utrudnia duża liczba niewykrytych chorych. Przypadki niezdiagnozowane (w latach 2000-2012: 4 mln ludzi) są źródłem transmisji i nowych zachorowań. Trąd jest chorobą niespotykaną w Polsce i powszechnie jest uważany za „schorzenie egzotyczne”, któremu nie warto poświęcać większej uwagi. Zapomniana w krajach rozwiniętych choroba, wciąż rozwija się jednak na świecie w środowisku ludzi biednych i niewykształconych. Według danych WHO, każdego roku rejestruje się ponad 250 tys. przypadków. Niezależnie od stwierdzenia, że w XXI w. żadna choroba zakaźna nie powinna być traktowana jako choroba dotycząca wydzielonych regionów świata, należy przypomnieć, że prątek trądu Mycobacterium lepre został odkryty w Europie, w której przez wiele lat istniały leprozoria i nawet obecnie do szpitali zakaźnych w Wielkiej Brytanii, Francji lub Hiszpanii trafiają chorzy podejrzani o trąd. Mobilność mieszkańców naszego globu powoduje, że nie można żadnej choroby zakaźnej traktować jako ograniczonej wyłącznie do odległych od nas regionów. Najlepszym dowodem są choroby wirusowe, dawniej „egzotyczne”, obecnie coraz częściej trafiające do Europy [38]. Należy pamiętać, że w każdej chwili można się spotkać z problemem prowadzenia diagnostyki u ludzi w kierunku trądu. Wiele doniesień medycznych wskazuje, że trąd, jako choroba wieloobjawowa nastręcza trudności w jej rozpoznaniu. Tylko doświadczenie personelu medycznego i dobra mikrobiologiczna diagnostyka mogą przyspieszyć rozpoznanie trądu.

Authors and Affiliations