Trois Pièces Césara Francka – studium poznawcze, cz. II
Journal Title: Notes Muzyczny - Year 2017, Vol 1, Issue 7
Abstract
Źródłem, na którym bazuje dwuczęściowy artykuł zamieszczony w niniejszym czasopiśmie, jest praca magisterska autora o takim samym tytule, napisana pod kierunkiem prof. Piotra Grajtera w 2015 roku. Przedmiotem rozważań niniejszego artykułu są informacje teoretyczne: styl kompozytorski Francka oraz wybrane problemy, wskazówki wykonawcze dotyczące registracji, agogiki, artykulacji, palcowania, pedalizacji, ornamentacji utworów cyklu, które zdaniem autora pomogą zrozumieć język muzyczny Francka oraz ułatwią organistom wykonywanie tych utworów. Styl kompozytorski Francka, generalnie określany jako symfoniczny, połączył w swojej ostatecznej formie wiele różnych źródeł: zapoznanie z tradycją francuskiej muzyki organowej w czasie studiów, niderlandzkie zamiłowanie do form klasycznych, czerpanie z rozwinięć polifonicznych, studia kompozycji u Antona Reichy oraz fascynacja orkiestrą symfoniczną. Podążając za możliwościami, jakie dawały romantyczne, symfoniczne organy Cavaillé Colla Cesar Franck registrował swoje utwory na sposób orkiestrowy. Podczas premiery w Trocadéro kompozytor dysponował instrumentem czteromanuałowym, póżniej zaadaptował kompozycję do trzymanuałowych instrumentów (organy kościoła Saint-Clotilde). César Franck, nie podając żadnych oznaczeń metronomicznych, a jedynie ogólne określenia tempa i charakteru, pozostawił dużo wątpliwości odnośnie do wykonywania dzieł. Wykształciły się dwie główne tradycje interpretacji muzyki organowej Francka. Jedna wywodząca się od Charles’a Tournemire’a, a druga od Alexandre’a Guilmanta. W porównaniu do wcześniejszego cyklu Six Pièces, zawierającego mało oznaczeń artykulacyjnych, w Trois Pièces dostrzega się większą dbałość o kształtowanie fraz, budowanie napięć i tworzenie kontrastów, czemu służyć mają bardziej precyzyjne wskazania artykulacyjne. Partytury Trois Pièces nie zawierają żadnych wskazówek dotyczących palcowania. Cennych informacji o zasadach aplikatury stosowanych przez Francka dostarczają jego utwory fortepianowe oraz zachowana transkrypcja wybranych dzieł organowych Bacha w systemie Braille’a. Franck rozumiał funkcję partii pedału w szerszym kontekście i nie traktował jej wyłącznie jako prostej linii basowej czy podstawy harmonii.<br/><br/>
Authors and Affiliations
Sebastian Bączkowski
Keywords
Related Articles
- EP ID EP517719
- DOI -
- Views 62
- Downloads 0
Zygmunt Noskowski – zapomniana polska muzyka fortepianowa na cztery ręce
Fortepianowe kompozycje na cztery ręce Zygmunta Noskowskiego (1846–1909) należą z pewnością do zapomnianych skarbów polskiej romantycznej muzyki kameralnej. Z całej ogromnej spuścizny twórczej tego niezwykłego człowieka...
Perswazja w polskich tłumaczeniach pieśni Marcina Lutra na przykładzie chorału Ein feste Burg ist unser Gott
Pieśni reformacyjne były jednym z najskuteczniejszych środków rozpowszechniania idei nowej wiary, wyrażonej w „czystej” Ewangelii. Komunikat trafiający do wiernych oraz przyszłych członków Kościoła musiał mieć właściwą f...
Jazz and Brazilian elements in the suite "Scaramouche" op. 165b by Darius Milhaud
The article consists of a few sections. In the introduction the author presents the biography of Darius Mihaud with particular focus on jazz references. In the further part of the article he characterises the style of t...
Lwówek Śląski in the arms of the muses. The activity of prince Constantin Hohenzollern’s private orchestra in the period of 1852–1869.
Prince Constantine (Friedrich Wilhelm Constantine) of Hohenzollern-Hechingen, a great music lover, aimed to create a good orchestra at his court. In the 1840s, he had already had a decent ensemble conducted by Thomas Täg...
Franz Liszt – a world citizen or a Hungarian patriot? Hungarian Rhapsodies as an example of implementing the concept of national music
The article is an attempt to determine the attitude of Franz Liszt to Hungary – the country where the composer was born, which in the 19th century was part of the Austrian Empire. The artist was shaped in accordance with...