Większa skuteczność nilotynibu niż imatynibu w leczeniu przewlekłej białaczki szpikowej w fazie przewlekłej. Analiza aktualnych wyników badania ENESTnd i ENESTcmr
Journal Title: OncoReview - Year 2013, Vol 3, Issue 1
Abstract
Inhibitory kinaz tyrozynowych II generacji jako pierwszy wybór w przewlekłej białaczce szpikowej (CML) w fazie przewlekłej zwiększają skuteczność terapii i poprawiają rokowanie. Pierwotnym celem badania ENESTnd było porównanie nilotynibu z imatynibem pod względem odsetka większej odpowiedzi molekularnej uzyskiwanej po roku leczenia. Analiza wyników po zakończeniu 4-letniejobserwacji w tym badaniu wskazuje, że nilotynib ma większą skuteczność niż imatynib. Analiza wyników leczenia w zależności od odpowiedzi molekularnej po pierwszych 3 miesiącach terapii dowodzi, że uzyskanie redukcji liczby transkryptu bcr/abl do ≤ 10% koreluje z większym odsetkiem głębokich odpowiedzi molekularnych i znacznie dłuższym przeżyciem wolnym od zdarzeń i przeżyciem całkowitym. Redukcję transkryptu do ≤ 10% i ≤ 1% po 3 miesiącach leczenia uzyskało więcej otrzymujących nilotynib niż otrzymujących imatynib. Progresja następowała częściej u chorych bez redukcji transkryptu do ≤ 10% leczonych imatynibem. W badaniu ENESTcmr oceniano możliwość osiągnięcia głębokiej odpowiedzi molekularnej pod wpływem nilotynibu u chorych z całkowitą odpowiedzią cytogenetyczną i z wykrywalnym transkryptem bcr/abl po ponaddwuletnim leczeniu imatynibem. Po 24 miesiącach MR4,5 uzyskano lub transkryptu bcr/abl nie wykryto u znacząco większego odsetka chorych, u których zmieniono leczenie z imatynibu na nilotynib. Szansa na pogłębienie odpowiedzi molekularnej pod wpływem nilotynibu w okresie pomiędzy 12. a 24.miesiącem jest blisko trzykrotnie większa niż w przypadku kontynuacji terapii imatynibem. Osiągnięcie głębokiej odpowiedzi molekularnej stwarza szansę udziału większej liczby chorych na CML w badaniach nad możliwością bezpiecznego zaprzestania leczenia inhibitorami kinaz tyrozynowych.
Authors and Affiliations
Tomasz Sacha
Keywords
Related Articles
- EP ID EP53203
- DOI -
- Views 236
- Downloads 0
Long-standing acromegaly in a patient with a pituitary adenoma not visible on MRI
Introduction: Acromegaly in the course of a pituitary microadenoma or neuroendocrine GHRH-secreting tumour (GHRH, growth hormone-releasing hormone) invisible on MRI is very rare. Objective: To present the difficulties in...
Nowa klasyfikacja NET
Zagadnienia związane z diagnostyką i kliniką nowotworów neuroendokrynnych przewodu pokarmowego dotyczą trzech kierunków działania. Pierwszym z nich jest zbieranie danych w ramach rejestrów gromadzących dane z różnych ośr...
Znaczenie badań molekularnych w kwalifikacji do terapii I linii erlotynibem chorych na NDRP na podstawie wyników badania EURTAC
W latach 2010–2011 pierwszy inhibitor kinazy tyrozynowej EGFR (IKT EGFR) – gefitynib uzyskał w wielu krajach rejestrację do leczenia w I linii chorych na zaawansowanego i miejscowo zaawansowanego niedrobnokomórkowego rak...
Zatorowość płucna wysokiego ryzyka w onkologii
Zatorowość płucna jest częstym powikłaniem zarówno choroby nowotworowej, jak i prowadzonej terapii onkologicznej. Przedmiotem dyskusji jest stosowanie optymalnej profilaktyki przeciwzakrzepowej w onkologii. Artykuł preze...
Sarcomatoid renal-cell carcinoma: treatment strategy, review of the literature and a case report
Introduction: Sarcomatoid renal-cell carcinoma is a very rare cancer characterised with aggressive course of disease and poor prognosis. At present there are no standards of care for this histologic subtype of renal cell...