Wpływ śródoperacyjnego radiomapowania nuklearnego na czas trwania zabiegu w paratyreoidektomii
Journal Title: Acta Bio-Optica et Informatica Medica, Inżynieria Biomedyczna - Year 2010, Vol 16, Issue 3
Abstract
Śródoperacyjna identyfikacja nadczynnej tkanki przytarczyc stanowi jedno z największych wyzwań dla chirurgów wykonujących paratyreoidektomie. Przełomem w chirurgii przytarczyc może stać się nowa metoda śródoperacyjnego radiomapowania nuklearnego. Jest ona oparta na pomiarze emisji promieniowania gamma w czasie rzeczywistym przez tkanki w polu operacyjnym po uprzednim podaniu 99mTc MIBI (99mTc-methoxyisobutylisonitrile - 99mTc-metoksyizobutylizonitryl), wychwytywanego i akumulowanego wybiórczo przez tkankę przytarczyc. Celem artykułu była analiza wpływu zastosowania śródoperacyjnego radiomapowania nuklearnego na czas trwania zabiegu paratyreoidektomii. Badania przeprowadzono metodą analizy retrospektywnej jedno- i wieloczynnikowej w grupie 20 chorych poddanych zabiegom paratyreoidektomii, uwzględniając potencjalne czynniki kliniczne wpływające na czas zabiegu jako wejściowe zmienne niezależne. Jednoczynnikowa analiza statystyczna wykazała, że zastosowanie śródoperacyjnego radiomapowania nuklearnego skraca czas trwania zabiegu o średnio 60,38±7,47 min (p = 0,0459). Natomiast nadczynność wtórna, konieczność wykonania częściowej sternotomii oraz reoperacja przedłużały średni czas trwania zabiegu o odpowiednio: 88,44±40,21 min; 98,06±57,91 min oraz 74,33±33,92 min (p = 0,0112; p = 0,0409 oraz p = 0,0234; odpowiednio). Analiza wieloczynnikowa z zastosowaniem modelu regresji wielorakiej zidentyfikowała radiomapowanie nuklearne, sternotomię oraz reoperację jako zmienne niezależne istotnie statystycznie wpływające na czas trwania paratyreoidektomii. Uzyskane wyniki badań wykazały, że śródoperacyjne radiomapowanie nuklearne jest skuteczną metodą wspomagającą postępowanie chirurgiczne w zabiegach paratyreoidektomii. Dzięki ukierunkowaniu działania operacyjnego in vivo oraz zapewnieniu potwierdzenia tożsamości nadczynnej tkanki gruczolaka ex vivo natychmiast po jego resekcji metoda ta pozwala znacznie skrócić czas trwania paratyreoidektomii.
Authors and Affiliations
Dariusz Sagan, Konrad Rejdak
Keywords
Related Articles
- EP ID EP70572
- DOI -
- Views 77
- Downloads 0
Dobór komputera dla osób niepełnosprawnych – doświadczenia własne
Starzenie się społeczeństw krajów rozwiniętych jest już faktem. Jednocześnie, paradoksalnie, postęp medyczny i technologiczny, niosące ze sobą wzrost przeżywalności w przypadku ciężkich schorzeń lub urazów, powodują wzro...
WPŁYW SYSTEMATYCZNEJ AKTYWNOŚCI FIZYCZNEJ NA JAKOŚĆ ŻYCIA OSÓB ZDROWYCH – ROZWAŻANIA WSTĘPNE
Praca omawia terminologię związana z jakością życia i metody badania. Zwrócono uwagę na badanie jakości życia osób zdrowych w aspekcie systematycznie uprawianej aktywności fizycznej jako zachowań prozdrowotnych.
Wpływ niskociśnieniowej plazmy na aktywność biologiczną immunocytów. Doniesienie wstępne
W pracy przedstawiono wyniki badań nad wpływem niskociśnieniowej zimnej plazmy na biologiczną aktywność immunocytów. Analizowano zmiany fluorescencji limfocytów krwi ludzkiej. Wykazano wpływ zimnej plazmy na zmiany fluor...
Wykorzystanie topografii optycznej w nieinwazyjnych badaniach ukrwienia mózgu i jej wstępna weryfikacja techniką SPECT
Obserwacja zjawiska napływu i klirensu dożylnych środków kontrastujących jest techniką często stosowaną w diagnostyce medycznej. Zastosowanie w tym celu barwników, których widmo absorpcyjne leży w zakresie bliskiej podcz...
OCENA WPŁYWU MAŁYCH DAWEK – NIETERAPEUTYCZNYCH – NA CZYNNOŚĆ BIOELEKTRYCZNĄ MÓZGU U PACJENTÓW NAPROMIENIANYCH W REJONIE GŁOWY I SZYI. DONIESIENIE WSTĘPNE
W ostatnich latach radiobiolodzy we współpracy z fizykami medycznymi i radioterapeutami próbują oszacować toksyczność małych dawek promieniowania jonizującego na zdrowe tkanki znajdujące się w sąsiedztwie obszarów ekspon...