Zaburzenia czynnościowe układu ruchowego narządu żucia – diagnostyka i leczenie
Journal Title: Rehabilitacja Medyczna - Year 2006, Vol 10, Issue 1
Abstract
Diagnostyka zaburzeń czynnościowych układu ruchowego narządu żucia stwarza wielokrotnie duże trudności. Oprócz dokładnego wywiadu i badania klinicznego pacjenta, konieczna jest dokładna analiza zwarcia i czynności ruchów żuchwy pacjenta. Rutynowo wykonywane są badania radiologiczne stawu skroniowo-żuchwowego, które uwidaczniają patologiczne zmiany kształtu powierzchni stawowych, jak również nieprawidłowe położenie względem siebie tkanek twardych. W przypadkach ciężkich postaci zaburzeń należy wykonać dalsze badania obrazujące (tomografię komputerową, rezonans magnetyczny). Leczenie tych zaburzeń obejmuje wiele etapów postępowania. Pierwszym i ważnym elementem jest zwalczenie parafunkcji, po uprzednim uświadomieniu pacjentowi faktu ich uprawiania. Stomatologiczne leczenie przyczynowe ma na celu przywrócenie prawidłowych stosunków wewnątrzustnych (obejmujących zęby własne pacjenta lub uzupełnienia protetyczne), zewnątrzustnych (stawów skroniowo-żuchwowych) oraz przywrócenie prawidłowej czynności mięśni narządu żucia. We wstępnym okresie leczenia stosuje się różnego rodzaju szyny zgryzowe i aparaty odciążające oraz szyny stabilizujące, które umożliwiają uzyskanie i utrzymanie prawidłowego położenia krążków stawowych i głów żuchwy. W przypadkach powikłanych innymi bólami wdraża się leczenie farmakologiczne. Metody fizykoterapeutyczne są stosowane jako terapia osłonowa. Prostymi metodami, stosowanymi nawet przez samych pacjentów, jest ciepłolecznictwo (ciepło wilgotne i suche) i krioterapia. Zastosowanie znajdują również: elektrolecznictwo, leczenie ultradźwiękami, laserem niekoenergetycznym. Wspomagająco działa masaż klasyczny, masaż tkanki łącznej i automasaż mięśni żucia. W uzyskaniu zmiany zachowania pacjenta pomocna może być metoda biologicznego sprzężenia zwrotnego, stosowana równocześnie z ćwiczeniami aktywnymi i biernymi. Pozytywne wyniki leczenia zaburzeń układu ruchowego narządu żucia uzyskuje się u 60-80% leczonych pacjentów, a profilaktyka obejmuje głównie przeciwdziałanie parafunkcjom żuchwy.
Authors and Affiliations
Grzegorz Kogut, Andrzej Kwolek
Keywords
Related Articles
- EP ID EP82115
- DOI -
- Views 46
- Downloads 0
Determinanty samooceny zdrowia osób chorujących na cukrzycę typu II
Wstęp: Cukrzyca typu II to zaburzenia metaboliczne charakteryzujące się insulinoopornością w połączeniu z upośledzonym wydzielaniem insuliny przez komórki β trzustki. Leczenie farmakologiczne polega w głównej mierze na s...
Parametry charakteryzujące działanie mięśni w warunkach izokinetycznych u osób z chorobą Parkinsona – doniesienie wstępne
Wstęp. Choroba Parkinsona jest postępującą, przewlekłą, zwyrodnieniową chorobą ośrodkowego układu nerwowego, którą charakteryzuje wiele objawów, m.in. drżenie spoczynkowe, sztywność, spowolnienie ruchowe, zaburzenie post...
Principles and perspectives of Evidence Based Practice in physiotherapy
Objective. Evidence Based Medicine (EBM) is the “conscientious, explicit, and judicious use of current best evidence in making decisions about the care of individual patients” and integrating individual clinical expertis...
Knowledge of the factors inducing lymphedema and compliance with preventive recommendations in mastectomy patients
Background: Lymphedema is a clinical manifestation of lymphatic system insufficiency. The risk of lymphedema increases especially in the case of women after mastectomy with removal of axilla lymph nodes and post-surgical...
Zmiany parametrów somatycznych w trakcie prowadzonej rehabilitacji ruchowej u kobiet z obrzękiem limfatycznym kończyny górnej po radykalnej mastektomii – badania longitudinalne
Wstęp: Jednym z niekorzystnych następstw radykalnej mastektomii jest obrzęk limfatyczny kończyny górnej (OLKG). Mechanizm jego powstawania nie jest do końca wyjaśniony. U części chorych wskazuje się na predyspozycje kons...