Znaczenie diagnozy dla tożsamości pacjenta. Cz. 1: Między rozpoznaniem a zapoznaniem
Journal Title: Psychoterapia - Year 2015, Vol 174, Issue 3
Abstract
W niniejszym artykule Autorzy poddają refleksji różne znaczenia i drogi rozpoznania w psychiatrii, czyli sposoby, na jakie diagnoza psychiatryczna może wpływać na szeroko rozumianą tożsamość pacjenta. Rozpatrywane są zarówno perspektywy diagnozującego, jak i diagnozowanego. W przypadku pacjenta brany jest pod uwagę wpływ diagnozy zarówno na jego tożsamość osobistą (zinternalizowanie tożsamości pacjenta, zrównanie tożsamości ze zdiagnozowaną chorobą, zubożenie obrazu siebie poprzez zmedykalizowany język opisu własnych doświadczeń, ale i, umożliwione dzięki diagnozie, zintegrowanie rozproszonej i niespójnej wiedzy o sobie), jak i społeczną (tzw. tożsamości podiagnostyczne, będące wyrazem różnorodnego stosunku wobec otzymanego rozpoznania). Przy okazji omawiania tożsamości podiagnostycznych pojawia się pojęcie wglądu, jako swoistego pośrednika pomiędzy dotychczasową tożsamością a tożsamością zyskaną za pośrednictwem diagnozy. Sama kategoria wglądu zostaje poddana problematyzacji, podobnie jak kategoria obiektywności oraz stanowisko biologistyczne. Ważne miejsce w artykule zajmują rozważania na temat języka psychiatrii, tak tradycyjnej, jak i alternatywnej, w użyciu zarówno klinicystów, jak i pacjentów oraz ich rodzin.
Authors and Affiliations
Krzysztof Dyga, Małgorzata Opoczyńska
Keywords
Related Articles
- EP ID EP164239
- DOI 10.12740/PT/58828
- Views 89
- Downloads 0
The healing process afafter trauma
The article is a short description, based on the psychoanalytic literature, of the process of therapy of trauma survivors. The focus is on the importance of symbolization in this process, on the therapeutic relationship...
Co to jest prawda?
Artykuł dotyka istotnego w psychoterapii problemu rozróżniania obiektywnej prawdy i rzeczywistości subiektywnej w kontekście postmodernistycznego kwestionowania tego podziału. Autor opowiada się za istnieniem rzeczywisto...
Kępiński jako lekarz
Autor, odnosząc się do własnych doświadczeń współpracy z Prof. Antonim Kępińskim, zwraca uwagę na znaczenie i źródła naszych postaw wobec pacjentów z zaburzeniami psychicznymi. Wskazuje na znaczenie osobowości lekarza, t...
Terapeuta, pacjentka i milczenie. Zjawisko milczenia z perspektywy psychoanalitycznej
Zjawisko milczenia w trakcie sesji terapeutycznej jest częstym fenomenem obserwowanym przez psychoterapeutów. Przyczyny milczenia mogą być umiejscowione w różnych żródłach. Teoria psychoanalityczna stara się je opisać, o...
Źródła nurtu psychoterapeutycznego w warunkach ośrodków oświatowych — refleksje własne
Autorka przedstawia rozwój oddziaływań psychoterapeutycznych w ośrodkach oświatowych w Krakowie w latach 70. i 80. ub. wieku, poprzedzających powstanie Krakowskiego Ośrodka Terapii. Opisane są również różne formy oddział...