Znaczenie różnicowania form prolaktyny u pacjentów z hiperprolaktynemią
Journal Title: Advances in Hygiene and Experimental Medicine - Year 2017, Vol 71, Issue
Abstract
Oznaczanie stężenia prolaktyny w medycznym laboratorium diagnostycznym jest najczęściej związane z weryfikowaniem przyczyny problemów z płodnością. Niejednokrotnie laboratoryjnie zdiagnozowana hiperprolaktynemia nie odzwierciedla stanu klinicznego pacjenta. Osoby, u których nie obserwuje się charakterystycznych objawów związanych z tym zaburzeniem, są poddawane dalszej diagnostyce, biochemicznej i/lub obrazowej, które nie są obojętne dla organizmu człowieka. Zdarza się, że mimo braku wskazania przyczyny podwyższonego stężenia prolaktyny, wdrażane jest leczenie farmakologiczne, a niejednokrotnie chirurgiczne. Prolaktyna występuje we krwi w różnych postaciach i/lub kompleksach. Najczęściej opisuje się trzy podstawowe izoformy tego hormonu: monomeryczną prolaktynę, big-prolaktynę oraz big-big-prolaktynę nazywaną makroprolaktyną. Wymienione postaci prolaktyny cechują się różną aktywnością biologiczną (najmniejszą ma cząsteczka makroprolaktyny), ale w testach laboratoryjnych wszystkie wykazują immunoreaktywność. Z tego względu oznaczanie prolaktyny jest dużym problemem diagnostów laboratoryjnych i klinicystów. Analiza obecności makroprolaktyny w próbkach z podwyższonym stężeniem prolaktyny nie jest wykonywana rutynowo, choć ma to podstawowe znaczenie w dalszym postępowaniu diagnostycznym w hiperprolaktynemii. Złotym standardem oceniającym wszystkie postaci prolaktyny jest filtracyjna chromatografia żelowa, dzięki której uzyskuje się wyniki nie tylko jakościowe, lecz również ilościowe. Niestety aparatura wykorzystywana w tej metodzie nie jest powszechnie dostępna. Wyniki wielu badań wykazały, że przesiewową metodą do oceny występowania makroprolaktynemii może być precypitacja makroprolaktyny glikolem polietylenowym. Procedura jest prosta, stosunkowo tania i choć ma pewne analityczne ograniczenia, jej wyniki dobrze korelują z wynikami filtracyjnej chromatografii żelowej. Makroprolaktynemia dotyczy niewielkiego odsetka osób w populacji ogólnej, lecz wśród pacjentów ze zdiagnozowaną hiperprolaktynemią może dotyczyć nawet 53% osób. Dlatego każdy przypadek podwyższonego stężenia prolaktyny powinno się dokładnie przeanalizować, żeby nie narażać pacjenta na niepotrzebne koszty zdrowotne, medyczne i finansowe.
Authors and Affiliations
Izabela Kokot, Sylwia Płaczkowska, Lilla Pawlik-Sobecka
Keywords
Related Articles
- EP ID EP248752
- DOI 10.5604/01.3001.0010.7732
- Views 149
- Downloads 0
Prokaryotic expression systems
For overproduction of recombinant proteins both eukaryotic and prokaryotic expression systems are used. Choosing the right system depends, among other things, on the growth rate and culture of host cells, level of the ta...
Wpływ nefrektomii na układ kostny
Normal kidneys function plays a crucial role in maintaining bone health. This fact is highlighted by the mineral-bone disorder resulting from chronic kidney disease (CKD). CKD impairs the skeletal structure, which in tur...
Zastosowanie profilowania aminokwasów metodą GLC-MS w moczu w diagnozowaniu uszkodzenia kanalików nerkowych
The role of 6-phosphofructo-2-kinase (PFK-2)/fructose 2,6-bisphosphatase (FBPase-2) in metabolic reprogramming of cancer cells
The high rate of glucose breakdown is the fingerprint of cancer. Increased glycolysis allows tumour cells to fulfil their high energetic and biosynthetic demands. Interestingly, however, rather than metabolizing glucose...
Rola wybranych mediatorów procesu zapalnego w patogenezie chorób nowotworowych
Rolą układu immunologicznego, składającego się z wielu różnych typów komórek i białek, jest rozpoznanie i/lub reakcja wobec „obcego materiału”. Zaburzenia układu odpornościowego mogą doprowadzić m.in. do chorób zapalnych...