Komórki tuczne w infekcjach wirusowych[u][/u]
Journal Title: Advances in Hygiene and Experimental Medicine - Year 2012, Vol 66, Issue 0
Abstract
Wiele przesłanek wskazuje, że komórki tuczne współuczestniczą w mechanizmach obronnych skierowanych przeciwko wirusom oraz biorą udział w patomechanizmie chorób wirusowych. Komórki tuczne są bardzo liczne w miejscach stanowiących wrota zakażenia, co umożliwia im szybki i łatwy kontakt ze środowiskiem zewnętrznym i wnikającymi patogenami. Komórki te wykazują ekspresję receptorów rozpoznających cząsteczki PAMP pochodzenia wirusowego, w tym głównie receptory Toll-podobne (TLR3, TLR7/8 i TLR9), ale także cząsteczki RIG-I-podobne i NOD-podobne. Co więcej, komórki tuczne stanowią źródło wielu mediatorów, cytokin i chemokin, które modulują natężenie procesów zapalnych i regulują przebieg wrodzonej i nabytej odporności przeciwwirusowej. Pośrednich dowodów na rolę komórek tucznych w infekcjach wirusowych dostarczają także obserwacje kliniczne i wyniki badań prowadzonych na zwierzętach. Obecnie coraz więcej danych dokumentuje, że niektóre wirusy (wirus dengi, adenowirusy, hantawirusy, cytomegalowirusy, reowirusy, wirus HIV-1) mogą infekować komórki tuczne. Są także informacje, że w odpowiedzi na stymulację wirusami komórki tuczne mogą uwalniać mediatory preformowane oraz syntetyzować de novo eikozanoidy. Wiele danych wskazuje, iż pod wpływem wirusów komórki tuczne wydzielają cytokiny i chemokiny, w tym interferony i chemokiny będące chemoatraktantami komórek NK i limfocytów Tc. Niektóre informacje wskazują ponadto, że stymulacja komórek tucznych via TLR3, TLR7/8 i/lub TLR9 może wpływać na ich adhezję do białek macierzy pozakomórkowej, ekspresję wielu cząsteczek błonowych oraz chemotaksję. Krytyczna analiza aktualnych danych nie pozwala jednak na formułowanie jednoznacznych twierdzeń o roli komórek tucznych w mechanizmach obronnych rozwijanych
Authors and Affiliations
Piotr Witczak, Ewa Brzezińska-Błaszczyk
Keywords
Related Articles
- EP ID EP66681
- DOI -
- Views 183
- Downloads 0
Systemy ekspresyjne białek cytochromu P450 w badaniach in vitro metabolizmu leków
Białka cytochromu P450 to najważniejsze enzymy biorące udział w metabolizmie większości stosowanych w klinice leków, odpowiedzialne za ich aktywację lub detoksykację. Niektóre z dróg metabolizmu leku mogą być jednak od...
The mRNA expression levels of uncoupling proteins 1 and 2 in mononuclear cells from patients with metabolic disorders: obesity and type 2 diabetes mellitus
<b>Introduction:</b> Type 2 diabetes mellitus (T2DM) and obesity are metabolic disorders whose major hallmark is insulin resistance. Impaired mitochondrial activity, such as reduced ratio of energy production to respirat...
Amphibian skin secretions as a new source of antibiotics and biologically active substances
So far, the main sources of biologically active substances used in medicine have been plants, molds, and propolis. The obtained compounds have either therapeutic features or require additional modification. They are some...
Siarczan dehydroepiandrosteronu, osteoprotegeryna i jej rozpuszczalny ligand sRANKL a metabolizm kostny u dziewcząt z jadłowstrętem psychicznym
Wstęp: Nieliczne i niejednoznaczne dane o związku między dehydroepiandrosteronem (DHEA) i/lub jego siarczanem – DHEAS a stanem kośćca u chorych na jadłowstręt psychiczny (anorexia nervosa – AN) skłoniły nas do podjęcia b...
Metabolizm endokannabinoidów
Endokannabinoidy należą do grupy estrowych, eterowych oraz amidowych pochodnych kwasów tłuszczowych, będących endogennymi ligandami receptorów CB1, CB2, TRPV1 i GPR55, wchodzącymi w skład endokannabinoidowego systemu org...