Leczenie tocznia rumieniowatego układowego
Journal Title: Postępy Nauk Medycznych - Year 2012, Vol 25, Issue 2
Abstract
Toczeń rumieniowaty układowy (SLE) jest przewlekłą autoimmunizacyjną chorobą zapalną, charakteryzującą się nadmierną produkcją autoprzeciwciał i cytokin oraz aktywacją dopełniacza i wynikających z tego konsekwencji klinicznych. Obrazy kliniczne choroby mogą być różnorodne. W przebiegu SLE występują okresy zaostrzeń i remisji. Leczenie choroby zależy od jej postaci klinicznej, aktywności, stopnia zajęcia narządów wewnętrznych, chorób towarzyszących, występujących powikłań polekowych. Ma na celu właściwe kontrolowanie aktywności zapalnej dla zapobieżenia trwałym uszkodzeniom narządowym. Jednocześnie, istotne jest minimalizowanie działań niepożądanych leków i ryzyka wtórnych infekcji. W leczeniu SLE zależnie od aktywności choroby stosowane są różne grupy leków. Na skórę stosowne są preparaty zawierające glukokortykosteroidy działające miejscowo; objawowo podawane są leki przeciwbólowe oraz niesteroidowe leki przeciwzapalne. Leki antymalaryczne są lekami często stosowanymi w leczeniu SLE. Są najczęściej używane do leczenia objawów stawowych, zmian skórnych, uporczywego zmęczenia i zmian zapalnych w płucach. Potwierdzono, że przewlekłe stosowanie leków antymalarycznych zapobiega zaostrzeniom choroby, w tym również zaostrzeniem toczniowego zapalenia nerek. Glukokortykosteroidy są lekami podstawowymi w leczeniu SLE. Leki immunosupresyjne i cytostatyczne blokują funkcję układu immunologicznego i dlatego są chętnie używane w leczeniu SLE. Najczęściej z tych grup leków używane są (szczególnie przy zajęciu w przebiegu choroby nerek i ośrodkowego układu nerwowego) azatiopryna, cyklofosfamid, mykofenolat mofetylu, cyklosporyna A, metotreksat. W postaciach SLE, w których dochodzi do bezpośredniego zagrożenia życia i funkcji narządów stosuje się wlewy dożylne immunoglobulin, plazmaferezy, w wybranych przypadkach leki biologiczne. Przy rozwoju w przebiegu SLE wtórnego zespołu antyfosfolipidowego należy do stosowanego leczenia immunosupresyjnego dołączyć leczenie przeciwkrzepliwe. U niektórych chorych z dominującymi w obrazie chorobowym powikłaniami zakrzepowymi może to być podstawowe leczenie SLE. U wszystkich chorych należy stosować profilaktykę powikłań sercowo-naczyniowych oraz osteoporozy.
Authors and Affiliations
Maria Majdan, Dorota Suszek, Andrzej Majdan
Medicalization of Depression, Anxiety, Schizophrenia, ADHD, Childhood Bipolar Disorder and Tantrums: Scientific Breakthrough, or Broad-Based Delusion?
Clearly, a number of psychological and behavioral disorders arise within our biology. These include autism, Down’s syndrome, those due to toxin exposure, metabolic and endocrine difficulties, and several ot...
Ocena aktywności fibrynolitycznej u osób z otyłością prostą
Cel pracy. Celem pracy była ocena aktywności fibrynolitycznej: stężenia fibrynogenu, tkankowego aktywatora plazminogenu (t-PA) oraz jego inhibitora PAI-1 u osób z prawidłową masą ciała i otyłością prostą bez towarzyszący...
Cognitive impairment and an episode of major depression as independent factors of delirium after cardiac surgery. Prospective observational study
Introduction. Delirium is a frequent and serious complication of cardiac surgery. However, the knowledge regarding risk factors of delirium is still limited. The aim of the current study is to assess whether cognitive im...
Frequency of the malignant neoplasms in population commencing renal replacement therapy (RRT) in the years 2001-2015 – one-unit experience
Introduction. The incidence of malignant neoplasms in population of patients initiatingrenal replacement therapy (RRT) is rising last years, which is related to the aging ofgeneral population and to the increasing availa...
Aging – what’s new?
Skin aging is a natural process, which consists in reducing the biological activity of body’s cells, slowing down regenerative processes and loss of adaptability. The decisive role is played by genetic factors and associ...