Meropenem – rekomendacje terapeutyczne po 20 latach obecności na rynku farmaceutycznym
Journal Title: Advances in Hygiene and Experimental Medicine - Year 2014, Vol 68, Issue
Abstract
Meropenem jest pierwszym analogiem karbapenemu z grupą metylową, który znalazł zastosowanie w lecznictwie. Lek ten został zaakceptowany przez FDA (Food and Drug Administration) w 1996 r. Dostępne wyniki badań klinicznych oraz doniesienia naukowe wskazują na synergizm działania meropenemu w połączeniu z innymi chemioterapeutykami, w leczeniu wielu zakażeń bakteryjnych. W pracy, wykorzystując dostępne dane, przedstawiono wskazania do zastosowania omawianego antybiotyku w farmakoterapii chorób zakaźnych. Meropenem zawiera ugrupowanie metylowe, wprowadzenie grupy metylowej do układu sprzężonych pierścieni: β-laktamowego i pirolidynowego, pozwoliło zwiększyć odporność tej struktury na działanie enzymu dehydropeptydazy I (DHP-I). Umożliwiło to na kliniczne zastosowanie meropenemu bez konieczności łączenia go ze swoistymi inhibitorami DHP-I. Meropenem, podobnie jak pozostałe analogi karbapenemu jest przeznaczony do leczenia ciężkich zakażeń, szpitalnych i pozaszpitalnych. Oporność bakterii na terapię meropenemem może być skutkiem: działania karbapenemaz, zmniejszenia powinowactwa do PBP - penicillin binding proteins (głównie PBP 2 i PBP 3) oraz aktywacji pompy efflux (wyrzut antybiotyku na zewnątrz komórki). Dwudziestoletni okres stosowania w lecznictwie meropenemu może być przyczyną rozpowszechniania się metylo-β-laktamaz.
Authors and Affiliations
Magdalena Paczkowska, Piotr Garbacki, Przemysław Zalewski, Alicja Talaczyńska, Judyta Cielecka-Piontek
Keywords
Related Articles
- EP ID EP67349
- DOI -
- Views 180
- Downloads 0
Yeast as a model for studying neurodegeneration
At the level of genetics and physiology the yeast Saccharomyces cerevisiae is are the best characterized eukaryotic cells. The yeast cells can be used as a model to study the mechanisms involved in human disease. Yeast...
Rola sfingolipidów w wybranych chorobach układu krążenia
Bioaktywne sfingolipidy uczestniczą w regulacji wielu procesów, zachodzących w komórce, takich jak jej różnicowanie, proliferacja czy programowana śmierć. Metabolizm sfingolipidów w sercu jest regulowany przez wysiłek fi...
W poszukiwaniu genu zespołu Gilles de la Tourette’a. Część 1. Różnorodność fenotypów klinicznych
Gilles de la Tourette, francuski neurolog i psychiatra, opisał w 1985 r. „chorobę tików”, którą później nazwano jego imieniem jako zespół Gillesa de la Tourette’a. Zespół Gillesa de la Tourette’a (GTS) jest chorobą neuro...
Nadzór nad grypą
Nadzór nad grypą został zainicjowany w 1947 r., od tego czasu Światowa Organizacja Zdrowia (WHO - World Health Organization) koordynuje współpracę międzynarodową, mając na celu monitorowanie aktywności wirusów grypy, sku...
Aktywność arylosulfatazy A w moczu dawców narządów ze śmiercią mózgu jako czynnik prognostyczny wczesnej i późnej funkcji przeszczepu