PROBLEMY W REHABILITACJI PO ENDOPROTEZOPLASTYCE STAWU RAMIENNEGO – OPIS PRZYPADKU
Journal Title: Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja - Year 2009, Vol 11, Issue 2
Abstract
Wstęp. Wskazania do endoprotezoplastyki stawu ramiennego są liczne, a trudności w rehabilitacji pacjentów po zabiegu wymiany stawu ramiennego wynikają z budowy anatomicznej i biomechanicznej, częstej konieczności rekonstrukcji mięśni rotatorów i torebki stawowej oraz ze stosunkowo słabej stabilizacji mięśniowej. Celem pracy było przedstawienie problemów w rehabilitacji po endoprotezoplastyce stawu ramiennego oraz próba wykazania, że poprawa funkcjonalna może nastąpić tylko dzięki ruchom i sile mięśni łopatki. Opis przypadku. Pacjentka G.St. lat 69, po urazie stawu barkowego, leczona operacyjnie z ustabilizowaniem odłamów drutami Kirschnera. Po 5 latach od operacji z powodu bólu, ograniczeń ruchomości i osłabienia siły mięśniowej została zakwalifikowana do zabiegu endoprotezoplastyki stawu ramiennego. Po roku od operacji została przyjęta do Oddziału Rehabilitacji celem reedukacji funkcji operowanego stawu. Za główne cele rehabilitacji uznano poprawę kontroli nerwowo-mięśniowej łopatki, zmniejszenie bólu, odtworzenie funkcji mięśni stawu ramienno-łopatkowego oraz poprawę funkcjonalną stawu barkowego. Podsumowanie i dyskusja. Zmniejszenie dolegliwości bólowych i poprawa sprawności funkcjonalnej kończyny jest dobrym pooperacyjnym wynikiem. Zadowalający wynik endoprotezoplastyki stawu ramiennego zależy od doświadczenia lekarza operującego, fizjoterapeuty oraz od dobrze dobranego programu rehabilitacji.WniosekĆwiczenia po operacji częściowej endoprotezoplastyki stawu ramiennego należy ukierunkować na odtworzenie układu stabilizującego, poprawę funkcjonalną kończyny górnej, a nie tylko na poprawę zakresów ruchu w stawie ramiennym.
Authors and Affiliations
Teresa Pop, Jan Pasierb
Keywords
Related Articles
- EP ID EP56904
- DOI -
- Views 109
- Downloads 0
Ocena przyczyn występowania braku zrostu kości piszczelowej w materiale własnym
Wstęp. Powikłanie zrostu kości nie jest obligatoryjnym następstwem złamania. Podejmując leczenie powikłań zrostu kości należy ustalić jego przyczynę. Dobór metody leczenia uzależniony jest od postaci zaburzenia zrostu. C...
Dziewięć lat doświadczeń stosowania fal wstrząsowych w leczeniu zaburzeń zrostu kości
Wstęp. Pobudzanie zrostu kostnego za pomocą różnorodnych czynników fizykalnych nie uzyskało dotąd istotnego znaczenia w praktyce klinicznej. Największe nadzieje budzi przezskórna aplikacja fal wstrząsowych. Fale wstrząso...
Nine-years experience with the use of shock waves for treatment of bone union disturbances
Background. Stimulation of bony union by means of various physical modalities has not been widely used in clinical practice. Extracorporeal shock wave therapy (ESWT) offers the most promise. ESWT was first used to crush...
Osteochondroplasty as a treatment of femoroacetabular impingement.
SummaryIntroductionFemoroacetabular impingement (FAI) is a condition characterized by repetitive abnormal contact of the femoral acetabulum with the femoral head-neck region, which leads to the development of early-stage...
Przebudowa tkanki kostnej wokół dystalnej części trzpienia Zweymüllera
[b]Wstęp.[/b] Trzpień Zweymullera jest dobrze znany i powszechnie stosowany w Europie od 1980 r. Nieliczni autorzy wskazują na występowanie zagęszczeń kości gąbczastej pod trzpieniem, natomiast dotąd nie opisano mechaniz...