Rola szlaku Hippo w kontroli proliferacji komórkowej i wielkości narządów oraz jego zaburzenia w chorobach nowotworowych
Journal Title: Advances in Hygiene and Experimental Medicine - Year 2014, Vol 68, Issue
Abstract
Szlak Hippo, znany także jako SWH (Salvador/Warts/Hippo), zidentyfikowany pierwotnie u Drosophila melanogaster, jest odpowiedzialny za kontrolę proliferacji komórkowej i rozmiaru narządów w komórkach ssaków. Główne elementy szlaku to wiele kinaz i białek adaptorowych, których działanie polega na zahamowaniu funkcji jego jądrowego efektora – białka YAP, jako koaktywatora transkrypcji. Jeśli szlak jest nieaktywny (np. na skutek zaburzeń w ekspresji jednego z elementów nadrzędnych), zaktywowany YAP migruje do jądra komórkowego, gdzie z czynnikiem transkrypcji z rodziny TEAD wiąże się do miejsc promotorowych genów, odpowiedzialnych za hamowanie apoptozy lub promujących proliferację komórki. Działanie YAP ma charakter onkogenny, ale opisano również jego działanie jako supresora procesu nowotworowego. Ponieważ najważniejsze białka szlaku Hippo zostały dość dobrze poznane, najnowsze doniesienia z nim związane opisują głównie nadrzędne regulatory oraz inne szlaki mogące oddziaływać z elementami Hippo. Poznana dotychczas funkcja szlaku Hippo skłania ku skoncentrowaniu się na jego roli w procesach patologicznych, m.in. takich jak proces nowotworowy. Zmiany w ekspresji genów związanych ze szlakiem Hippo opisano w różnego typu nowotworach. Ponadto wykazano silny związek z pojawieniem się fenotypu nowotworowego w komórce a podwyższoną aktywnością białka YAP. W pracy przedstawiono najważniejsze informacje dotyczące mechanizmu działania szlaku Hippo zarówno u Drosophila, jak i jego odpowiednika u ssaków, a także omówiono liczne zaburzenia w działaniu szlaku i ich wpływ na funkcjonowanie komórki.
Authors and Affiliations
Agnieszka Rybarczyk, Piotr Wierzbicki, Anna Kowalczyk, Zbigniew Kmieć
Keywords
Related Articles
- EP ID EP67361
- DOI -
- Views 193
- Downloads 0
Zastosowanie immunoterapii u dzieci z neuroblastomą wysokiego ryzyka
Hipomelanocytozy dziedziczne: rola genów PAX3, SOX10, MITF, SNAI2, KIT, EDN3 i EDNRB
Jednymi z najcięższych schorzeń dermatologicznych, dotykających pacjentów ze wszystkich regionów świata, są choroby wynikające z hipo- i hiperpigmentacji. Zaburzenia te można podzielić na melanozy, związane z nieprawidło...
Curcumin in chemoprevention of breast cancer
Breast cancer is the most common malignant cancer among women, both in Poland and worldwide. Due to the constantly increasing number of breast cancer cases, it is vital to develop effective activities in primary and seco...
Białko MAVS i jego interakcje z wirusami zapalenia wątroby typu A, B i C
Mitochondrialne przeciwwirusowe białko sygnałowe (MAVS) przekazuje sygnał indukcji transkrypcji genu interferonu (IFN) typu I w molekularnym szlaku wewnątrzkomórkowym zależnym od białka kodowanego przez gen I indukowalny...
Nutrigenomika – bioaktywne składniki żywności
Nutrigenomika analizuje związki między dietą a genami i identyfikuje mechanizmy w jakich żywność i żywienie wpływają na stan zdrowia i choroby cywilizacyjne [3]. Bioaktywne składniki diety są cząsteczkami sygnałowymi, kt...