Złamania końca bliższego kości ramiennej u osób starszych

Apply

Złamania końca bliższego kości ramiennej u osób starszych

Journal Title: Postępy Nauk Medycznych - Year 2013, Vol 26, Issue 6

Abstract

Szacuje się, że złamania końca bliższego kości ramiennej stanowią ok. 5% wszystkich złamań, a ich częstość występowania wzrasta z wiekiem chorych. Żaden obecnie stosowany system klasyfikacji złamań tej okolicy nie jest doskonały. Ocena typu złamania oraz stopnia przemieszczenia odłamów jest kluczowa w podjęciu decyzji terapeutycznej. Nie istnieją jednoznaczne wskazania do leczenia operacyjnego, zaś największe kontrowersje budzą złamania 3- i 4-fragmentowe. Najczęstszym stosowanym kryterium do oceny złamań jest klasyfikacja Neera. Większość złamań tej okolicy można traktować jako uszkodzenia stawowe, a więc wymagające leczenia „anatomicznego”. Złamania końca bliższego kości ramiennej mogą być powikłane martwicą kości ramiennej. Inną cechą tych złamań jest kluczowa funkcja guzka większego kości ramiennej. W przypadku podjęcia decyzji o leczeniu operacyjnym konieczne jest stosowanie się do zasad stabilnej osteosyntezy. Anatomiczne, stabilne zespolenie musi zapewniać możliwość natychmiastowej biernej rehabilitacji barku. Brak odpowiedniej rehabilitacji pooperacyjnej niesie ze sobą ryzyko rozwoju pourazowego „barku zamrożonego”. W przypadku złamań u młodych chorych tolerancja dopuszczalnego przemieszczenia odłamów jest bardziej ograniczona. Złamania szyjki chirurgicznej jako złamania pozastawowe mogą być w znacznej większości leczone nieoperacyjnie. Leczenie złamań 3- i 4-fragmentowych niekiedy wymaga zastosowania endoprotezoplastyki połowiczej barku. Istotne jest podkreślenie faktu, że na dzień dzisiejszy brak jest jednoznacznych wskazań i algorytmów postępowania w przypadku omawianych złamań.

Authors and Affiliations

Bartłomiej Kordasiewicz, Konrad Małachowski, Andrzej Podgórski, Piotr Zakrzewski, Stanisław Pomianowski

Keywords

proximal humeral fractures humeral hemiarthroplasty stable osteosynthesis Neer’s classification złamanie końca bliższego kości ramiennej endoprotezoplastyka połowicza barku stabilna osteosynteza klasyfikacja Neera

Zastosowanie metody Real-time PCR opartej na wykorzystaniu nukleolitycznych sond typu TaqMan do wykrywania markera wirulencji Bacillus anthracis – genu pag oraz specyficznej sekwencji chromosomalnej rpoB

Przedmiotem pracy było zastosowanie metody Real-time PCR opartej na wykorzystaniu nukleolitycznych sond typuTaqMan do wykrywania markera wirulencji Bacillus anthracis – genu pag oraz specyficznej sekwencji chromosomalnej...

EP ID EP54731
DOI -
Views 107
Downloads 0